Poj
visit our sponsor
visit our sponsor

Ploy













Read your mails

Read your mails : 2001

To: maeaom@hotmail.com
Subject: มาแล้วค่ะ
Date: Tue, 5 Jun 2001 23:25:10 -0400

คุณแม่อ้อมขา...

ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจกับญาติที่เสียไปด้วยนะคะ ขออภัยที่ตอบช้าค่ะ ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน พากันตะลอนๆโต๋เต๋ ไปหา parkให้ลูกวิ่งเล่น ที่เคยไปประจำปิดไปแล้ว เพราะมีเจ้าหน้าที่ไปตรวจสอบ แล้วเห็นว่ามีสารเคมีที่ใช้ป้องกันแมลงมากเกินขนาด อาจเป็นอันตรายต่อเด็กๆได้ ต้นไม้เยอะค่ะ และส่วนประกอบใหญ่ที่เด็กเล่นก็ทำจากไม้ ส่วนที่อื่นที่ไม่ปิดส่วนมากก็เป็นบริเวณโล่ง ไม่มีต้นไม้หนาตา ให้อาศัยหลบแดดได้เลย มาเจอที่ใหม่แล้วถูกใจมาก ถึงเครื่องเล่นจะไม่เยอะเหมือนที่เก่า แต่ก็ดูสวยงามร่มเย็นเป็นธรรมชาติมาก มีต้นไม้ใหญ่ๆ มีกระรอกกระแตตัวน้อยๆ ใกล้ๆกันก็มีแม่น้ำไหลผ่าน มีสะพานยาวๆ ให้คนไปนั่งเล่น หรือนั่งตกปลาก็ได้ ไปยืนดูคนตกปลาที่ทะเลวันก่อน โอ้โฮ!!เหลือเชื่อเลยค่ะ เห็นเค้าเหวี่ยงคันเบ็ดลงไปครั้งแล้วครั้งเล่า แป๊บๆ ปลามาติดเบ็ดแล้ว คนชอบตกปลานี่ก็ชอบจริงๆเลยนะคะ มีคนรู้จักคนนึงที่นี่ ชอบตกปลามาก ทุกวันหยุดถ้าอากาศอำนวยต้องไปตกปลา จ่ายค่าเรือออกทะเลทีครั้งละตั้งห้าสิบเหรียญ บางทีก็ไม่ได้ บางทีได้ก็ให้คนอื่นซะเฉยๆ อย่างให้ดิฉันเป็นต้นอิอิ.. ปลาอะไรไม่รู้ ตัวใหญ่โต หวานคอแร้งไปหลายวัน(สามีไม่ยอมทานด้วย)

ทำอาหารไม่ค่อยเก่งหรอกค่ะ บางทีเมนูก็ซ้ำไปซ้ำมาวนเวียนจนเบื่อ เป็นเรื่องที่น่าหนักใจเหมือนกันค่ะ ในแต่ละวัน มื้อเช้ากับมื้อกลางวันไม่เท่าไหร่ เพราะตอนเช้านี่ของสามีจะแน่นอนว่าต้องเป็นไข่ เบคอน ขนมปัง ลูกก็ข้าวโอ๊ต ของดิฉันก็จะต้องเป็นอะไรที่หนักๆท้องไว้ก่อน ไทยแท้ค่ะ จะให้ทานแบบสามีกับลูกทุกวันไม่ไหวค่ะ หน้ามืดจะเป็นลมเป็นพายุเพราะโมโหหิว(หิวแล้วคลั่งค่ะ) มื้อเที่ยงก็ค้นหาอาหารเหลือจากเมื่อคืน หรือไม่ก็ไปเดินช้อปปิ้งหากินจากที่เค้าให้ชิมฟรี..ยาวตลอดแนว.. ตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อยก็อิ่มแล้วค่ะอิอิ... บางทีเปิดตำราอาหารจนเหนื่อย ยังนึกไม่ออกเลยว่าจะทำอะไรดี เพราะมื้อเย็นส่วนใหญ่จะทานอาหารอย่างเดียวกัน ก็มาคิดเราชอบอะไรสามีชอบอะไร แล้วลูกจะกินกับเราได้หรือเปล่า

กำลังนั่งกินข้าวอยู่ ลูกมานั่งมองแล้วชวนคุย ถามว่าหม่ามี้กำลังทำอะไร ทำไมหม่ามี้กิน ทำไมหม่ามี้หิว Why's people hungry mom. ช่างถามขึ้นทุกวันๆค่ะ


ตุ๋มค่ะ


To: maeaom@hotmail.com
Date: Wed, 17 Jan 2001 07:05:12 -0000

สวัสดีปีใหม่ค่ะแม่อ้อม

วันเด็กที่ผ่านมาแม่อ้อมได้พาน้องไปไหนมาคะ คุณแม่พาพี่ปูนไปดูเครื่องบินที่พิพิธพัณฑ์กองทัพอากาศมาค่ะ ขนาดว่าไปแต่เช้าแล้วคนก็เยอะมากๆ เลย พี่ปูนคงเด็กเกินไปดูเค้าไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ พาเดินดูสักพักก็พากลับเพราะแดดเริ่มแรง พี่ปูนมาตื่นเต้นก็ตอนกลับที่ทางกองทัพอากาศเค้าปล่อยให้เครื่องเอฟ 16 บินโชว์พี่ปูนตาโตดีดดิ้นใหญ่เลยค่ะ หวังว่าแม่อ้อมและน้องได้ไปเที่ยวงานวันเด็กที่สนุกเหมือนกันนะคะ
- คุณแม่พี่ปูน

สวัสดีค่ะคุณแม่พี่ปูน

วันเด็กที่ผ่านมา ลูกสาวคนโตโทรศัพท์มาหา เพราะอยู่กับคุณปู่คุณย่าค่ะ เล่าให้ฟังว่า คุณปู่คุณย่าพาไปกองทัพเรือที่อยู่ใกล้ๆ บ้านซึ่งเปิดให้เด็กๆ เข้าไปชมกิจการ และมีกิจกรรมต่างๆ ปรากฏว่าฝนตกตลอดวัน เลยไม่ค่อย สนุกเท่าไหร่ แต่ว่ายังสนุกอยู่บ้าง เพราะการได้ออกนอกบ้าน นั่งรถชมนกชมไม้ เปลี่ยนบรรยายจากในบ้าน เป็นนอกบ้าน เด็กๆ ก็มักจะสนุกสนานแล้วล่ะค่ะ ส่วนลูกสาวคนที่สอง เพิ่งสองขวบ เลยคิด ว่าฉลองวันเด็กกับแม่สุดที่รักที่บ้านก็แล้วกันนะลูก... คิดว่าลูกคงจะดีใจมากที่วันหยุดแล้วแม่ได้อยู่กับลูกกันทั้งวันทั้งคืน แม้แต่ห้องน้ำก็อยากจะตามติดแม่ไปทุกหนทุกแห่ง... แม่ทั้งชื่นใจ และเหนื่อยค่ะ ขอบคุณที่เขียนมาเล่าสู่กันฟัง นะคะ ว่างๆ เขียนมาอีกนะคะ

แม่อ้อมค่ะ


To: maeaom@hotmail.com
Subject: สวัสดีค่ะคุณแม่อ้อมส่งมาใหม่รอบสองค่ะคิดว่าฉบับก่อนคงไม่ได้รับ
Date: Wed, 17 Jan 2001 14:12:18 -0500

สวัสดีค่ะ คุณแม่อ้อม

ไม่ได้เมล์มาคุยด้วยตั้งนานนน....ยังจำคุณแม่น้องเจนนี่ได้รึเปล่าคะ คุณแม่อ้อมกับครอบครัวคงจะสบายดีนะคะ ส่วนดิฉันสบายดีค่ะ ตอนนี้สามีพาย้ายกลับไปอยู่ที่อเมริกาได้สองเดือนกว่าแล้ว ส่วน น้องเจนนี่ก็สบายดีค่ะ เป็นเด็กอารมณ์ดี น่ารักมาก เลี้ยงง่าย ทานอาหาร ได้หลายอย่างเหมือนที่พ่อกับแม่ทาน ผัก ลูกก็ชอบทานด้วยค่ะ ไม่ว่า จะเป็นบร็อคโคลี่ แครอท กะหล่ำปลี ผักกาดหอม มันฝรั่ง ลูกทานได้หมด (สงสัยเห็นพ่อกับแม่ทาน หรือว่ายังเลือกทานไม่เป็นก็ไม่ทราบนะคะ) นมแม่ ก็ยังดูดอยู่เลยค่ะ แต่ไม่บ่อยแล้ว ดิฉันให้ลูกดื่มนมจืด เสริมไปด้วย โดยดื่มจากแก้ว หรือไม่ก็ใช้หลอดดูด (ตั้งแต่เกิด น้องเจนนี่ไม่เคยดูดนมหรือน้ำ จากขวดนมเลยค่ะ)

ตอนนี้น้องเจนนี่อายุ 1 ปี 10 เดือน ยังชอบให้พ่อกับแม่อ่านหนังสือให้ฟังมาก บางทีเจ้าตัวเค้าก็ว่าเค้าอ่านเองค่ะ นับ1-10 ก็ได้ เวลาเราถามพ่อชื่ออะไร แม่ชื่ออะไร เค้าก็สามารถบอกได้ค่ะ นอกจากนี้ยังชอบเต้น เต้นเข้าจังหวะ ไปกับเพลงด้วยนะคะ แล้วก็ชอบร้องเพลงมาก ทุกเช้าตื่นมา จะถามหาหนังสือ ก่อน อ่านไม่อ่านก็ต้องถามหา หลังจากนั้นก็จะขอฟังเพลง แล้วยังจำได้ด้วย ว่าเทปม้วนไหนเป็นเพลงอะไร เวลาเปิดเพลง เค้าก็จะเต้น และร้องเพลงคลอ ตามไปด้วย ร้องได้หลายเพลงเหมือนกันค่ะ ทึ่งลูกสาวตัวเองมากค่ะ :P เพลงที่ ร้องแบบดำน้ำก็มีนะคะ คล้ายๆผู้ใหญ่เรานี่ล่ะค่ะ ช่วงที่ร้องไม่ได้(ส่วนใหญ่) ก็จะอือๆ อาๆ หรือวุ่นวายอยู่กับท่าเต้นของตัวเอง พอถึงช่วงที่ร้องได้ ก็จะร้อง เสียงดังขึ้นมาทันทีเชียวค่ะ :-)

น้องเจนนี่เลียนเสียงสัตว์ได้หลายชนิดค่ะ ก็เลยร้องเพลง Old Mcdonald Had A Farm ได้อย่างสนุสนาน ร้องผิดๆ ถูกๆ แต่สนุกมากเลยค่ะ ดิฉันก็เพิ่งมาหัด ร้องเพลงเด็ก ภาษาอังกฤษ ก็ตอนมีลูกนี่แหละค่ะ :-D

ที่บ้านตั้งแต่ลูกเกิดมาไม่เคยเปิดทีวีให้ลูกดูเลยค่ะ เลยมีเวลาพาลูกอ่านหนังสือ เล่นหยอกล้อกันเยอะ (ที่จริงน่าจะบอกว่ามีเวลาเล่นกับลูกเยอะเลยไม่มีเวลาดูทีวีก็คงได้นะคะ) ดิฉันกับสามีชอบดูหนังมาก (ดิฉันไม่ได้เข้าโรงหนังตั้งแต่รู้ว่าท้องจนเดี๋ยวนี้ค่ะ) ก็จะใช้วิธีดูจากวีดีโอ แต่ก็ต้องรอให้ลูกหลับซะก่อน รายการโปรดที่เราเคยดูก็เลยต้องงดไปเลย ดิฉันเลี้ยงลูกเองอยู่กับบ้าน ไม่เคยมีพี่เลี้ยงมาช่วย ตั้งแต่มีลูกสามีก็ไม่ให้ทำงานนอกบ้าน นอกจากเลี้ยงลูก และก็เป็นยายแจ๋วทำงานบ้านเองทุกอย่าง บางครั้งก็ยอมรับค่ะว่าเหนื่อยมาก เพราะต้องมาเล่นทำท่าทางต่างๆที่ไม่เข้ากับวัยตัวเอง และลูกก็ไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย ซักที เวลาส่วนตัวจริงๆก็คือเวลาที่ลูกหลับ แต่ดิฉันก็มีความสุขมากที่เห็นลูก มีความสุข เป็นเด็กอารมณ์ดี ไม่ก้าวร้าว สอนก็ง่าย ผ้าอ้อมสำเร็จรูปที่ตัวเองใช้ แล้ว ก็รู้จักเอาไปทิ้งที่ถังขยะ เอ! นี่เห่อลูกมากไปรึเปล่าคะ :-)

นอกจากกิจกรรมที่บ้านแล้ว ดิฉันกับสามีก็จะพาลูกไปสนามเด็กเล่น อย่างน้อย สัปดาห์ละ1-2 ครั้ง ลูกชอบนั่งชิงช้า ชอบเล่นกระดานกระดก และทุกสัปดาห์ก็ จะพาไปห้องสมุด ที่ห้องสมุดจะมีกิจกรรมสำหรับเด็ก18 เดือนถึง 3 ขวบวันนึง 3 ขวบ-5 ขวบอีกวันนึง น้องเจนนี่ชอบมากเลยค่ะ เพราะแต่ละครั้งจะมีการเล่า นิทาน จากหุ่นกระบอกบ้าง หุ่นมือบ้าง และมีการร้องรำทำเพลง โดยมีคุณพ่อคุณแม่ ที่พาลูกไปก็จะร่วมกิจกรรมกับลูกด้วยความสนุกสนานครื้นเครง

เป็นคนที่ขีดเขียนไม่ค่อยเก่งค่ะ แล้วก็ยังคุยไม่เก่งอีกด้วย ผิดกับสามี รายนั้น พูดจนลิงหลับได้เลยค่ะ วันนี้พ่อเค้าพาไปเล่นที่สนามเด็กเล่น (มีเพื่อนใหม่อายุ 5 ขวบ) ดิฉันก็เลยขอตัวอยู่บ้าน มาเขียนเมล์ถึงแม่อ้อม

หนูน้อยทั้งสองที่หน้าเวบ เป็นลูกสาวของคุณแม่อ้อมหรือเปล่าคะ รูปเล็กไปนิดนึง แต่คิดว่าตัวจริงต้องเป็นเด็กที่น่ารักมากๆ เลยทั้งคู่

อ้อ! น้องเจนนี่นั่งคาร์ซิทแล้วค่ะ เป็นงง! แกมดีใจสุดๆ ทั้งที่ก่อนไปอเมริกา น้องเจนนี่ไม่ยอมนั่งเลย หรือว่าหนูโตแล้ว หรือชอบเบาะแบบใหม่ก็ไม่ทราบ แต่ยังไงก็ดีใจสุดๆเลยค่ะ ถ้าไม่ยอมนั่งคาร์ซิท เห็นทีจะไม่ได้ไปไหนเลยที่เดียว เอ! หรือว่ากลัวอดเที่ยวนะ ลูกคนนี้

แล้วพบกันใหม่นะคะ
คุณแม่น้องเจนนี่ค่ะ
ส่งรูปน้องเจนนี่มาให้ดูด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแม่น้องเจนนี่

กลับไปอยู่ที่อเมริกาแล้วเหรอคะ ยังเมล์มาทักทายกัน ขอบคุณมากนะคะ และยินดีมากๆ เลยที่มีโอกาสติดต่อพูดคุยกันอีก ตอนนี้ก็สบายดีค่ะ ช่วงปีใหม่ดิฉันลาพักร้อนไปสองอาทิตย์แน่ะค่ะ กลับมาทำงานทีหลังเพื่อนเลยค่ะ ประมาณ 8 มค. ของขวัญกองเต็มโต๊ะยังกับมีงานแต่งงาน เพราะว่าคนอื่นเค้าหอบกลับบ้านกันไปหมดแล้ว เหลือแต่เราที่ยังไม่มาทำงาน... โชคดีที่ส่วนใหญ่เป็นของกระจุกกระจิก ไม่ใช่ขนม ดิฉันก็เลยเอาเก็บไว้ เวลาที่ลูกเริ่มกวน และโยเย ก็จะหยิบของขวัญเหล่านี้มาให้ลูกแกะ, ฉีกกระดาษเล่น เพลิดเพลินเจริญใจ (ดูแล้วว่าไม่มีไส้แมกซ์ หรือเข็มหมุด ฯ ถ้ามี - ก็เอาออกไปแล้วค่ะ) ทำให้มีเวลา...เฮ้อ 5 นาทีทองที่จะได้มีเวลาส่วนตัว พักหน่อยค่ะ เพราะว่าลูกสองขวบ เริ่มจะดื้อนิดๆ แล้วค่ะ คล้ายกับว่า เดี๋ยวนี้เริ่มทำอะไรเองได้ เค้าจะเริ่มปฏิเสธคำสั่งของเรา ไม่ยอมทำตามง่ายๆ ค่ะ เหนื่อยเลยค่ะ พูดง่ายๆ ก็ "Terrible Two" นี่ละค่ะ ทำนองนี้ ก็ไล่ๆ กับน้องเจนนี่นะคะ ห่างเดือนกัน 5 - 6 เดือนเท่านั้นเอง แต่ลูกสาวดิฉันเพิ่งจะพูดได้เองค่ะ ผู้ใหญ่เค้าเรียกว่า ปากหนัก น้องเจนนี่ดูจะพูดเก่งกว่าซะอีกนะคะ

อีเมล์ฉบับแรกที่ส่งมาทาง thaiparents.com ก็ได้รับนะคะ แต่ว่า ตอบช้าจนคุณแม่เจนนี่นึกว่าดิฉันไม่ได้รับ ต้องขออภัยด้วยค่ะ พูดแล้วเขินค่ะ ที่ตอบช๊า-ช้า ....ขอโทษอีกครั้งนะคะ ทั้งหมดที่คุณแม่เล่ามานะคะ น้องเจนนี่ดูท่าจะเลี้ยงง่ายจริงๆ ค่ะ โชคดีจริงๆ เลยค่ะ ตอนนี้ลูกเริ่มร้องเรียก (เค้าหลับอยู่ค่ะ) ขอตัวไปกล่อมอีกรอบนะคะ นึกว่าจะนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์ได้นานๆ ซักหน่อย เค้านอนเร็วค่ะวันนี้ เลยมีโอกาสมาสนทนาหน้าจอ... ขอตัวก่อนนะคะ แล้วจะเมล์มาหาใหม่ค่ะ

แม่อ้อม


แม่อ้อมคะ

อย่า งงนะคะ ว่าแอ้เป็นใคร มาจากไหน แอ้เป็นแฟน web ของแม่อ้อม มาตั้งแต่เพิ่งท้องใหม่ ๆ จนบัดนี้คลอดเจ้าตัวน้อยออกมาดูโลกเรียบร้อยแล้วค่ะ แข็งแรง สมบูรณ์ดี (ลุ้นแทบแย่... ประสาทแทบกิน เค้าจะครบ 32 มั้ยน้อ เค้าจะ แข็งแรงรึเปล่านะ สารพัดจะกลัวไปเรื่อย)

จุดประสงค์ที่เขียนมาคือจะเขียนมา ขอบคุณ web ของแม่อ้อมน่ะค่ะ ที่อยู่เป็นเหมือนเพื่อน เหมือนพี่เลี้ยงคอยดูแล กันมาตลอดเวลาเกือบ 9 เดือน ได้อาศัยเก็บตกความรู้และสอบ ถามข้อข้องใจ ต่าง ๆ จาก web นี้มานาน ที่จริงจะเขียนมาตั้งแต่ตอนคลอดเสร็จใหม่ ๆ แต่ก็ มัวแต่ยุ่ง ๆ (ก็แม่มือใหม่นี่คะ) ต้องขอโทษด้วยค่ะ วันนี้เจ้าตัวเล็กกำลังหลับ เลย รีบมาเมล์หาแม่อ้อม แล้วถ้ามีโอกาสจะเขียนมาคุยใหม่ค่ะ อาจจะมีเรื่อง ต้องรบกวนอีก เพราะเป็นแม่มือใหม่ (มาก....) หวังว่าแม่อ้อมคงจะไม่รำคาญ นะคะ ใกล้จะปีใหม่แล้ว ขออวยพรล่วงหน้าให้แม่อ้อมและครอบครัวมีความสุข มาก ๆ นะคะ ขอบคุณมาก ๆ อีกครั้งค่ะ สำหรับความเป็นเพื่อนที่อยู่เคียงข้าง ตลอดมาในเวลาที่แอ้ตั้งท้อง

- แอ้ (แม่มือใหม่ซิง ๆ ค่ะ)

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณมากจริงๆ เลยค่ะ ที่เขียนมาบอกให้ทราบ ทำให้มีกำลังใจขึ้นมาเยอะเลยค่ะ ชื่นใจซะไม่มี อยู่เป็นเพื่อนกันไปเรื่อยๆ นะคะ เพราะว่าชอบมีเพื่อนค่ะ ได้พูดคุยปรับทุกข์กันตามประสาแม่ๆ แล้ว ถูกใจไม่มีอะไรมาเปรียบได้…

แม่อ้อมค่ะ


Tue, 16 Jan 2001 16:53:01 +0700
To: "maeaom@thaiparents.com'"

สวัสดีค่ะแม่อ้อม

ดิฉันติดตาม thaiparents.com มาตั้งแต่ตอนตั้งครรภ์ค่ะ ตอนนี้กลับมาทำงานแล้ว ลูกสาวก็มีอายุได้ 4 เดือนแล้วค่ะ (เกิดวันที่ 9 กันยาค่ะ) ลูกสาวชื่อน้องข้าวปั้น/Sushi ค่ะ ดิฉันโชคดีลางานได้ 4 เดือน และตอนนี้ก็ยังปั๊มนมให้ลูกทานอยู่ ตอนกลางคืนและ เสาร์อาทิตย์ลูกก็ทานแต่นมแม่ค่ะ แต่พักหลังๆ นี่รู้สึกว่าแม่จะติดให้นมลูกมากกว่าลูก ติดนมแม่ซะแล้ว เพราะช่วงกลางวันเวลาเขาอยู่กับคนเลี้ยง เขาก็ยอมทานนมขวดดีค่ะ ทานวันละ 16-20 ออนซ์ค่ะ

แต่ในความรู้สึกของคนเป็นแม่ เวลาให้นมลูกแล้วมีความสุขที่สุดเลยค่ะ ไม่ทราบแม่อ้อม รู้สึกเหมือนกันไหม ช่วงเวลานั้นรู้สึกว่าเขาเป็นของเราคนเดียว เราได้ผูกพันกันค่ะ ดิฉันเลยยังไม่อยากให้ลูกหย่านมแม่ค่ะ แต่มีบางคนบอกว่าให้นมแม่มากเกินไป ไม่ดีจริงหรือเปล่าคะ ดิฉันเองก็ไม่ทราบว่าควรจะให้ถึงอายุกี่เดือนดีค่ะ

ตอนนี้น้องข้าวปั้นน่ารักมากค่ะ เป็นเด็กอารมณ์ดี ยิ้มเก่ง คุยเก่ง (ช่วง1-2 เดือน โยเยมากค่ะ) เลยอยากจะส่งรูปมาให้ดู เผื่อจะได้ลงในเวบบ้างได้ไหมคะ และก็ต้องขอขอบคุณ thaiparents.com มากนะคะ ที่ให้ความรู้กับดิฉันมาตั้งแต่ตอนตั้งครรภ์จนถึงช่วงเลี้ยงลูกเลยค่ะ

- แม่น้องข้าวปั้น

สวัสดีค่ะคุณแม่น้องข้าวปั้น

น้องข้าวปั้นน่ารักมากเลยนะคะ ขอแสดงความยินดีด้วยในโอกาสที่เป็นคุณแม่มือใหม่ ตอนนี้ก็กลับมาทำงานแล้วสิคะ ดิฉันมีลูกสาวสองคนค่ะ คนโต 4 ขวบ คนเล็ก 2 ขวบ ดิฉันก็เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ทั้งสองคนเลยค่ะ แต่ว่าคนเล็กนี่ให้นมแม่นานมาก เพราะว่านมแม่ดีที่สุดเลยต้องขอเชียร์ค่ะ

คนเล็กนี่ให้นมแม่จนถึง 1 ขวบเลยค่ะ หลังจากลาคลอด 3 เดือน ก็กลับมาทำงาน ดิฉันต้องหอบที่ปั๊มนมมาที่ทำงานด้วย และเข้าไปปั๊มนมให้ลูกในห้องน้ำค่ะ เพราะบริษัทก็ไม่มีที่อื่นจะไปใช้ได้ จนคนที่ทำงานก็ชินแล้วค่ะ กับการเห็นดิฉัน ถือขวดนมแม่ออกมาจากห้องน้ำ แล้วก็ต้องเอาเก็บไว้ในกระติกน้ำแข็ง (ทำน้ำแข็งเอง) เพราะว่าที่ทำงานไม่มีตู้เย็นให้ใช้ (เฉพาะชั้นที่ดิฉันอยู่) วันนึงจะได้ สองขวด ขวดละ 4-5 ออนซ์ ตกวันละ 8 ออนซ์ จากนั้นถึงบ้าน ก็เก็บเข้าช่องฟรีซ พอตอนเย็นและช่วงก่อนนอนลูกจะกินนมแม่

พอดิฉันไปทำงาน พี่เลี้ยงก็เอานมออกมาอุ่น โดยแช่น้ำอุ่น (ไม่ต้องอุ่นใน microwave) แล้วก็ให้ลูกทานมื้อเช้ากับมื้อบ่าย ถ้าไม่พอจึงค่อยให้นมขวดค่ะ พอลูกเริ่ม 5 เดือนก็ทานอาหารเสริมได้ แต่ก็ยังทานนมแม่ที่ดิฉันปั๊มไว้ให้ เป็นอย่างนี้ตลอด 1 ปีเต็มเลยค่ะ ต้องอาศัยความอดทนสูงมาก เพราะว่าบางวันงานยุ่ง ไปปั๊มนมไม่ได้ตามเวลาทุกวัน แต่ก็พยายาม... บางวันก็เบื่อ บางวันก็หงุดหงิดนึกว่าทำไมต้องมานั่งปั๊มนม หิ้วกระติกน้ำแข็ง แต่ก็นึกถึงว่า ดีสำหรับลูก ก็ทำๆ ไปเฮอะ จนคุณหมอเด็กของลูกยังชมเลยค่ะ ทำให้ภูมิใจมาก...ที่ผ่านมาได้

คุณแม่น้องข้าวปั้นคะ ถ้าไม่สะดวกปั๊มนมแม่ที่ทำงาน ก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่ว่าตราบใดที่ลูกเวลาอยู่บ้านแล้วติดนมแม่ อยากทานอยู่ก็ให้ไปเถอะค่ะ อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเลย ที่อุ้มลูก แล้วลูกกินนมเรา ใช่มั้ยคะ

ทุกวันนี้ ลูกเดินได้ วิ่งได้ ขึ้นบันไดบ้านเองได้ ทานอาหารเองได้ ดื้อกับเราได้...ฯลฯ แต่ลูกดิฉันเวลาก่อนนอนยังขอดูดนมแม่ ซึ่งดิฉันก็เลิกให้ไม่ลง บางทีมานอน บนตักขอกินนมแม่ ตัวจะล้นตักอยู่แล้ว พี่เลี้ยงลูกยังแซวลูกดิฉันว่า "ไม่อายเหรอน้องพลอย ตัวโตแล้ว ยังมากินนมแม่อยู่อีก"....เป็นความสุขของ แม่และลูกค่ะ หมดจากนี้ไปก็คงไม่มีความรู้สึกนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะลูกก็โต ขึ้นทุกวัน นับวันก็จะพ้นอกแม่ไปเร็วขึ้นทุกที อย่าไปเร่งลูกให้พ้นอกแม่เร็วนักเลยค่ะ เก็บความอบอุ่น ซาบซึ้งนี้ไว้ ซึ่งดิฉันก็ไม่เคยลืมความรู้สึกของแม่ที่ให้นมลูกเลย จริงๆ ค่ะ...

ขอบคุณที่เขียนมาคุย ว่างๆ ก็เขียนมาเล่าอีกนะคะ
แล้วก็จะลงรูปน้องข้าวปั้นให้ดูด้วยกันนะคะ รูปเด็กๆ ใครๆ ก็ชอบดู และอดชื่นชมด้วยไม่ได้
บ๊ายบายก่อนนะคะ

แม่อ้อม


อ่านเมล์เดือนกรกฎาคม 43 (คลิกที่นี่)
อ่านเมล์เดือนสิงหาคม 43 (คลิกที่นี่)
อ่านเมล์เดือน กันยายน 43 คลิกที่นี่
อ่านเมล์เดือนตุลาคม 43 (คลิกที่นี่)
อ่านเมล์เดือน พฤศจิกา-ธันวา 43 คลิกที่นี่






Home | ข่าวสุขภาพ | การตั้งครรภ์-การคลอด | การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ | ทารกแรกเกิด - ๑ ขวบ
เด็กวัย ๑-๕ ขวบ | Working Mom | การเงินในครอบครัว | สาระน่ารู้ภายในบ้าน | Dad's Corner


maeaom@hotmail.com
Thaiparents.com 2000
All rights reserved