








|
ทารกจะค่อยๆ ปรับตัวเองจนมีตารางการกินนมในไม่ช้า
และคุณเรียนรู้เองว่า ลูกคุณต้องการนมช่วงไหน
ในปริมาณเท่าไหร่ ทั้งนี้เพราะทารกแต่ละคนจะแตกต่าง
กันไปว่าจะกินบ่อยแค่ไหน มากน้อยแค่ไหน
บางคนกินนมทุก 3-4 ชั่วโมง บางคนกินได้น้อย แต่บ่อยกว่า
คุณควรตอบสนองความต้องการของทารก
โดยให้กินนมตามที่ลูกต้องการเมื่อลูกหิว
และที่สำคัญไม่ควรพยายามยัดเยียดให้ลูกกินนมให้หมดขวด
ลูกอาจจะอิ่มแล้วในขณะนั้น หรือต้องการนอนแล้วก็ได้
หัวนมยาง
เวลาที่ลูกดูดนม คุณแม่ต้องยกขวดนมให้สูงขึ้นเสมอ
เพื่อให้น้ำนมท่วมมิดตรงฝา หรือให้น้ำนมเต็มจุกนมเสมอ
มิฉะนั้น ลูกคุณจะกลืนลมเข้าไปในท้อง ทำให้ท้องอืดได้
ถ้าจุกนมเกิดแบน แฟบขึ้นมาในระหว่างที่ลูกดูดนม
ลองขยับหัวนมยางไปรอบปากลูก เพื่อให้อากาศไหลกลับเข้าไปในขวด
ถ้าหัวนมยางยังแฟบอยู่แม้ว่าคุณลองขยับหัวนมยางไปมาแล้วก็ตาม
ให้เปลี่ยนอันใหม่ที่ผ่านการล้างสะอาดและฆ่าเชื้อแล้ว
คุณแม่อาจลองใช้หัวนมยางหลายๆ รูปทรง และรูที่แตกต่างกัน
เพื่อจะได้ทราบว่า หัวนมยางแบบไหนที่ลูกชอบและเหมาะสมกับลูก
ถ้ารูหัวนมยางเล็กเกินไป ลูกจะดูดนมได้ช้า
ไม่เพียงพอ ถ้ารูหัวนมยางใหญ่เกินไป
นมก็จะไหลเร็วมากเกินไปจนลูกดูดไม่ทัน และอาจสำลักนม
นอกจากนั้น คุณแม่ต้องตรวจสอบหัวนมยางเสมอว่าไม่มีการฉีกขาด หรือเสื่อมสภาพ
หลังจากลูกกินนมหมดขวดหรืออิ่มแล้ว
ค่อยๆ ดึงขวดนมออกจากปากลูกเบาๆ ถ้าลูกยังหิว
จะแสดงปฏิกิริยาให้คุณแม่ทราบ ถ้าลูกยังไม่ยอมละจาก
ขวดนมทั้งๆ ที่ดูดมานานแล้ว คุณแม่อาจค่อยๆ
สอดนิ้วก้อยสะอาดเข้าไปในระหว่างเหงือกตามแนวหัวนมยาง
แล้วดึงหัวนมยางออกเบาๆ อย่างนุ่มนวล
จากนั้นควรไล่ลมให้ลูก เพื่อให้ลูกเรอออกมา
เพราะลูกอาจกลืนลมเข้าไปในช่วงที่ดูดนม
หรือช่วงที่ร้องก่อนดูดนม เพื่อจะได้ระบายลมนั้นออกมา
ลูกจะได้รู้สึกสบายและท้องไม่อืด
back to header
|
|
|