Poj
visit our sponsor
visit our sponsor
Ploy









- เครื่องปรับอากาศ
- ขับรถตอนกลางคืน
บันทึกคุณแม่

โดยคุณแม่น้องพีค



พีคขายหนังสือพิมพ์เก่าๆ

12 มิ.ย. 2543
(พีคอายุได้ 8 เดือน 20 วัน)

ได้สัก 2 - 3 อาทิตย์กระมังที่พ่อเอากระปุกออมสินยาวๆ สูงๆ ประมาณ 1 ฟุตกว่าๆ เป็นรูปเป็ดน้อย มาให้พีค จากนั้นแม่ก็พร่ำสอนลูกว่า นี่คือกระปุกออมสินนะลูก มานี่มาแม่จะเล่านิทานให้ฟัง "กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีเด็กน้อยคนหนึ่งชื่อ พีค ทุกๆ วันหยุดเสาร์ หรืออาทิตย์ พ่อและแม่จะพาไปเยี่ยมคุณปู่ คุณย่าที่บ้าน ซอยเรวดี พีคไปถึงก็จะไปบอกย่าว่า "ย่าครับ ย่าครับ พีคจะขอเอาหนังสือ พิมพ์เก่าๆ ไปขาย" (แม่พีคช่วยพูดให้พีค)

จากนั้นก็จะให้พ่อขนหนังสือพิมพ์ขึ้นรถบื๋อๆ มีล้อหมุนๆของเรา เมื่อเยี่ยมคุณปู่ คุณย่าเสร็จ เราก็จะขนหนังสือพิมพ์มาที่บ้านเรา เพื่อรอน้าเบิ้มมาซื้อ (คนซื้อหนังสือพิมพ์เจ้าประจำ!) เมื่อน้าเบิ้มถีบรถสามล้อมา พีคก็เรียก "น้าเบิ้มๆ พีคจะขายหนังสือพิมพ์" (แม่พีคช่วยเรียก) น้าเบิ้มก็จะเอาหนังสือพิมพ์ไปชั่ง แล้วก็เอาเงินมาให้พีคใส่กระปุก นี่ไงกระปุกออมสินลูก กระปุกออมสิน แม่สอนให้พีครู้จักกระปุกออมสินแล้วเอาเงินใส่ให้ 1 บาท ให้มันดังแก๊ง ๆๆๆ พีคชอบมาก"

พีคฟังแม่พูด และเล่านิทานเรื่องนี้อยู่หลายครั้ง เวลาแม่ไปทำงาน ก็จะ บอกให้คุณยายเล่าให้พีคฟังด้วย จนเมื่อวันเสาร์ที่ 10 มิถุนายน 2543 เราก็ได้ทำอย่างนิทานที่แม่เล่าจริงๆ ปกติเราจะไปเยี่ยมคุณปู่ คุณย่า วันอาทิตย์ แต่พอดีอาทิตย์นี้ คุณปู่จะไปราชการที่ปักกิ่ง เราจึงไปวันเสาร์เช้า 7:00 น. พีคนั่ง Car Seat เป็นวันแรกด้วยครับ แล้วจะมีเรื่องเขียนให้อ่าน อีกต่างหาก พอไปถึงบ้านย่า พีคก็บอกว่า "ย่าครับ ย่าครับ พีคขอ หนังสือพิมพ์เก่าๆ ไปขายครับ" (แม่พีคพูดอีก พีคได้แต่ยิ้ม สงสัยเริ่ม ชอบใจกับนิทานที่ใกล้จะเป็นจริง!)

พ่อพีคเริ่มขนหนังสือพิมพ์เก่าๆ ออกมาจากห้องเพื่อไปใส่ในรถ คงจะประมาณ 3 - 4 เที่ยวกระมัง ช่วงนี้พีคหิวขอตัวไปจุ๊บๆ นมแม่ก่อน พ่อจึงต้องขนหนังสือพิมพ์คนเดียว โดยไม่มีกองเชียร์ พ่อแซวพีคว่า "พีคขนซิ พีคขนซิ" โถ! พีคยังคลานไม่ค่อยจะไป เลยครับ ! พ่อบอกว่า "อย่างนี้ต้องแบ่งพ่อด้วยนะ" กลับถึงบ้านพีคหลับ สักพักแม่ได้ยินเสียงแตรรถซาเล้งของน้าเบิ้มจริงๆ ด้วย ตายละ! พีคหลับอยู่แม่ยังไม่อยากขายหนังสือพิมพ์เลย แม่อยากให้ลูกได้เห็น ได้ขาย ได้ดูการชั่ง การขนย้าย...

แม่ออกไปบอกน้าเบิ้มว่า "น้องหลับอยู่เดี๋ยวค่อยแวะมาได้มั้ย จริงๆ เกรงใจนะ แต่อยากให้น้องได้เห็นด้วย" น้าเบิ้มบอก OK! บ่ายโมงน้าเบิ้มแวะมาหา แม่รีบอุ้มพีคพลางบอกว่า "เร็วๆ ลูกไป เร็วๆ น้าเบิ้มมาแล้ว" ลูกก็พลอยดีใจไปด้วย (ตื่นเต้นเสียงแม่มากกว่า) เราสนุกกันมากๆ เลยลูก ป้ามันและ แม่ช่วยกัน ชี้กองหนังสือพิมพ์ ขวด (กระป๋อง)น้ำอัดลม ให้น้าเบิ้มไปชั่ง หนังสือพิมพ์เก่าๆ ได้ทั้งหมด 36 กก. ๆ ละ 2 บาท = 72 บาท กระป๋องน้ำอัดลมที่พ่อกินอีก 1/2 กก. (1 กก. = 20 บาท) ได้อีก 10 บาท รวมเป็น 82 บาท น้าเบิ้มจ่ายให้พีค แม่ก็เอากระปุกออมสิน มาใส่เศษสตางค์ น้าเบิ้มให้เหรียญบาทพีคอีก 10 เหรียญ เพื่อมาหยอด กระปุกออมสิน แม่ไม่ลืมที่จะเอากล้องมาถ่ายรูป พีคหาเงินได้ 82 + 10 = 92 บาท โดยป้ามันเป็นคนถ่ายรูปให้ แม่บอกพีคว่า "เก็บเงินไว้ในกระปุกออมสินนะ ลูก เอาไว้ไปซื้อขนมกิน หัดประหยัด รู้จักใช้สตางค์" แม่สนุกมากเลย พีคคงจะค่อยๆ เข้าใจ การซื้อขาย การใช้เงิน การหาเงิน และเข้าใจว่า พ่อ แม่ต้องไปทำงานเพื่อ หาเงินมาใช้จ่ายและรู้จักการประหยัด แม่จะ เก็บเงินไว้ใส่ธนาคารให้ลูก เดี๋ยวคราวหน้าไปขอหนังสือพิมพ์เก่าๆ อีกนะ ลูก คุณปู่ และคุณย่าคงชอบใจที่ได้สอนพีคให้รู้จักการเก็บเงิน






visit our sponsor
visit our sponsor


Home | ข่าวสุขภาพ | การตั้งครรภ์-การคลอด | การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ | ทารกแรกเกิด - ๑ ขวบ
เด็กวัย ๑-๕ ขวบ | Working Mom | การเงินในครอบครัว | สาระน่ารู้ภายในบ้าน | Dad's Corner


maeaom@hotmail.com
Thaiparents.com 2000
All rights reserved