ให้ความรู้เกี่ยวกับลูกสำหรับพ่อแม่

บันทึกคุณแม่

โดยคุณแม่น้องพีค

ภาษาของพีคตอนที่ 2 "พีคพูดได้แล้วนะ!"

วันอังคารที่ 30 มกราคม พ.ศ.2544
พีคอายุ 1 ปี 4 เดือน 7 วัน
"ป๋อ ป้อ" พีคเรียกพ่อได้เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา พ่อดีใจยิ้ม แก้มแทบปริ แหม! ก็ลุ้นอยู่ตั้งนานว่าเมื่อไหร่พีคจะมีพ่อซะ ที พีคมี แต่ "มาแม่" "ต๋าต๊ะ" "ปู่" "อาย" "อัน" แม้กระทั่ง "อ้า" ซึ่งก็คือเจ้าโคเอล่าหมาที่บ้าน พีคก็ยังเรียกได้ก่อน เรียก "ป๋อ ป้อ" ซะอีก พอเรียกได้ก็จะเรียก "ป๋อ ป้อ" ทั้งวัน บางครั้งออกเสียงเป็น "พอ พ่อ" อย่างชัดเจน พีคเรียกหา แม่ โดยพูดว่า "อาแม่ อาแม่" ตั้งแต่ 4-5 เดือน โดยเฉพาะ ช่วงจะนอนตอนกลางวัน ก็คงไม่มีคนเชื่อหรอกนะว่าพีค เรียกแม่ได้จริง เราเข้าใจกัน 2 คนก็แล้วกันนะครับ จาก นั้นพีคก็จะเรียก "อาแม่ อาแม่" ก็คือร้องเรียกหาแม่มา ตลอด จนเมื่อสัก 2 อาทิตย์นี่เองที่เปลี่ยนมาเป็น "มาแม่" บางครั้ง "มามี่ มาแม่" คงเป็นเพราะพ่อชอบเรียกแม่ว่า "แม่ แม่" ให้พีคฟังอยู่บ่อยๆ เวลาพีค เรียกแม่ แม่จะพูดซ้ำเสมอว่า "แม่ แม่" อยู่นี่ครับ" พีคน่าจะเรียก "แม่ แม่" ได้ถูกต้องใน อีกไม่ช้านี้

"ต๋า ต๊ะ" ที่พีคเรียกแทนคุณตา มาตั้งนานแล้ว เริ่มเปลี่ยนเป็น "ตา ตา" คำหลังลากเสียง ยาวๆ คำนี้ชัดมากพีคเรียกคุณตาทั้งวัน วันละเป็นร้อยรอบ ก็เพื่อนเล่นกันนี่นา พีคติดคุณ ตามาก ไม่ให้คลาดสายตาทั้งวัน จนกว่าแม่จะกลับจากที่ทำงาน "อาย" คำนี้พีคใช้เรียกคุณ ยาย ย ยักษ์คงจะออกเสียงยาก คุณยายดีใจทุกครั้งทีพีคเรียก "อาย" พีคเรียกคุณยายได้สัก 1 อาทิตย์ มานี่เอง ส่วน "อัน" แทนคำว่า "ป้ามัน" พีคเรียกบ่อยมาก เพราะรักป้ามัน เวลา เห็นกระป๋องน้ำก็จะเรียก "อัน อัน อัน อัน" เพราะพีครู้ว่าป้ามันใช้น้ำในกระป๋องสำหรับถ ูบ้าน เห็นไม้กวาดก็จะเรียก "อัน อัน อัน อัน" แม่ให้พีคเรียกป้ามันออกจากห้องมาทานข้าว พีคก็เรียก "อัน อัน" พอแม่พูดว่า "หม่ำ หม่ำ" พีคก็พูดตาม ค่อยๆ "อ้ำ! " เป็นอันว่าเข้าใจ กันว่าให้ป้ามันมาทานข้าว

พีคเรียกเจ้าโคเอล่าได้ตั้งนานแล้วครับ สักประมาณอายุ 10 เดือนกระมั่ง โดยพูดว่า "อ้า อ้า" เราก็รู้กันว่าพีคเรียกเจ้าโคเอล่าให้มันมาที่ประตูมุ้งลวดหน้าบ้าน พีคชอบเจ้าโคล่ามากมาตั้ง แต่แบเบาะ เพราะคุณยายชอบเรียกมันมาหาพีค ให้มันมากินเท้าน้อยคนละข้างกับคุณยาย แล้วคุณยายก็จับเท้าน้อยของพีคไปไว้ชิดมุ้งลวดให้เจ้าโคเอล่า ดมๆ

"ปู่" พีคเรียกคุณปู่ได้ตอน 1 ขวบ คงจะเป็นคำที่ออกเสียงง่าย เหมือนพีคเป่าปาก เพราะ ขนาดไม่ค่อยได้เจอคุณปู่ พีคยังเรียกได้ก่อนเรียกพ่อ ด้วยซ้ำไป

พีคยังเรียกคุณย่าไม่ได้ แต่ก็จะรู้ว่าท่านคือคุณย่า เมื่อวันอาทิตย์แม่อ่านหนังสือกับพีคแล้ว ถามพีคว่า "นี่ตัวอะไรลูก?" ทำเสียงตื่นเต้น พลางชี้ไปที่ "ช้าง" พีคตอบแม่ทันที "อ้าง!" แล้ว ยกมือชูขึ้นหนึ่งข้างเรียนแบบคุณแอ๊ดคาราบาวในโฆษณาใหม่ของเบียร์ช้างที่ขึ้นต้นว่า "คน ไทยหรือปล่าว? ส่วนยีราฟ พีคจะเรียกว่า "อ๊าป"

พีคเข้าใจหมดทุกคำ และสามารถสื่อสารได้ ตอบคำถามได้ง่ายๆ คำว่า "จ๋า จ๊ะ" คุณยายเป็น คนสอนพีคพูด พีคพูดได้ตั้งแต่ 10 เดือน เวลาเราถามพีคว่า "เอาไม๊ครับ?" หรือ "ไปไม๊ ครับ?" หรือ "ชอบหรือเปล่าครับ" ฯลฯ ประโยคคำถามที่ลงท้ายด้วย "ไม๊ครับ?" พีคจะพูด ว่า "จ๋าจ๊ะ" ถ้าตอบตกลง คุณยายจะพูดต่อจากคำถามว่า "จ๋าจ๊ะ รึยังครับ" "จ๋าจ๊ะ ก่อนซิครับ" พีคก็จะ "จ๋าจ๊ะ" จนพีค 1 ขวบ 1 เดือน พีคเริ่มส่ายหัว เวลาถามว่า "ชอบไม๊ครับ?" "เอาไม๊ครับ" จะส่ายหัวไว้ก่อน ยังแยกไม่ออกว่าอะไรต้องส่ายหัว อะไรต้อง "จ๋า จ๊ะ" เพิ่งจะถึงบางอ้อ ราว 1 ขวบ 3 เดือน มานี่เอง เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาหลังจากที่พ่อ แม่พยายามสอนพีคให้พูดคำว่า "ครับ" มา 2-3วัน พีคก็พูดได้ พีคจะ "จ๋าจ๊ะ" ก่อน พ่อ แม่ต้องพูดต่อว่า "ครับ ครับหรือยังลูก? "พีคก็จะพูดว่า "อั๊บ" น่ารักมากๆ เลยครับพีค เวลาพีคหิวน้ำ พีคจะเดินไปที่กระติกน้ำ แล้วพูด ว่า "อ่ำ อ่ำ" ส่วนเมื่อหิวข้าวพีคจะพูดว่า "อ้ำ อ้ำ!" ผลไม้ทุกชนิด พีคเรียกว่า "แอฟฟู่" เมื่อทาน ข้าวเสร็จ พีคจะต้องเรียกหา "แอฟฟู่" ช่วงนี้พีคชอบมะม่วงน้ำดอกไม้สุก ต้นหน้าบ้านเราเอง คุณตาคุณยายเก็บได้เป็นร้อยลูกแล้วครับ ทานกันทุกวัน หอมหวานอร่อย เรายังเอาไปแบ่ง ให้เพื่อนบ้านทานด้วย

พีคเป็นเด็กพูดรู้เรื่อง ทำตามคำสั่งได้ ร้องขอได้ ของเล่นทุกชิ้น พีคสามารถหยิบมาให้ได้เมื่อ เราถามถึง ตุ๊กตาพีครู้จักหมดทุกตัว อ้อ! ยังมีเจ้า ปุ๊กปิ๊ก หมาตุ๊กตาตัวโปรด ที่พีคเรียกมันว่า "บุ๊บ บิ๊บ" ได้แล้ว พีคหยิบถุงเท้ารองเท้ามาให้ใส่ได้ โดยทำเป็นวางของไว้ที่เท้าแล้วนั่งเรียบ ร้อยให้ใส่ ช่วยถอดเสื้อใส่เสื้อโดยช่วยยกมือ และก้มหัว ร่วมมือในการใส่เสื้อผ้ามากขึ้น เอา ผ้าอ้อมไปทิ้งถังขยะเองได้ นั่งทานอาหารบน High chair ได้นานๆ เป็นชั่วโมง บางครั้งก็ต้อง เดินป้อนเหมือนกันครับ อึใส่กระโถนซึ่งทำมาตั้งแต่ 6 - 7 เดือน

ชี้อวัยวะและสิ่งของได้เกือบทุกอย่าง พับผ้าห่มช่วยพ่อได้ ออกกำลังภายเป็น โบกรถได้ โบกมือ ้ายบายได้ สวัสดี(มือเดียว) เก่ง ทำตาหวาน ยิ้มหวานเก่ง shake hands ได้ อ้าปากได้แปรงฟัน รู้จักตู้ยา พลาสเตอร์ปิดแผล ช่วยคุณตาจดตารางชีวิตของพีค ชอบอ่านหนังสือมาก โดยเฉพาะ หนังสือรถ กับนิตยาสารบางกอกของคุณตา รู้จักสัตว์หลายตัว โดยเฉพาะ หมา แมว ปลา ช้าง เสือ สิงห์โต หนู ม้าลาย กระต่าย แรด (ชอบมาก) เต่า ปู ยีราฟ อึ่งอ่าง วัว ไก่ หมีแพนด้า หมีโค เอล่า จิงโจ้ อูฐ ฯลฯ สามารถชี้หรือนำมาให้ได้เมื่อขอ รู้จักผลไม้หลายชนิดแต่ยังเรียกรวมๆ ว่า "แอฟฟู่" เช่น มังคุค มะม่วง ส้มโอ ส้ม ลูกพรุน เงาะ ชมพู่ สัปปะรด ฯลฯ เมื่อถามว่า "ชุดนี้ของ ครลูก? ชุดนี้ของใครลูก?" พีคจะตอบทันทีว่าเป็นของ "มาแม่" หรือ "ต๋าตา" หรือ "ป๋อ ป้อ" หรือ "อาย" พ่อมักบอกว่าพีครู้มาก แม่ก็คิดว่าพีครู้มากและฉลาดจริงๆ เฮ้อ! ลูกใคร ใครก็ว่าเก่งว่า ฉลาด

ชี้ได้ โยกตามดนตรีได้ ร้องเพลงได้ ต่อเพลงกับคุณตาได้ เวลาบอกให้พีคร้องเพลงให้ฟัง พีคก็จะร้องว่า "ย้า ย้า ย้า ย่า" ยาวๆ บางครั้งก็ "จ๋า จ๋า จ๋า จ๊ะ" คุณตามักร้องเพลงต่างประเทศ "บาซีลอง อาลิก้า บาซี้ลอง" บางครั้งคุณตา จะร้อง" บาซีลอง อาลิก้า …." แล้วก็หยุดพีคต่อได้ทัน ทีครับ "จ่า จ่า จ่า" ไม่ว่าเก่ง ก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้วครับ!

ตอนนี้พีคเริ่มพูดได้เป็นคำ คำ พีคมีศัพท์ใหม่ๆ ออกมาให้ พ่อ แม่ ชื่นชมทุกวัน อีกไม่นาน พีคคงจะพูดได้คล่อง นี่แม่ว่าเป็นเพราะทั้งคุณตา คุณยาย พ่อ แม่ ชวนพีคคุยด้วยทั้งวัน เอาหนังสือมาให้ดูรูป ชี้รูปให้ดู ร้องเพลง เล่านิทาน เล่นด้วย ทั้งๆ ที่เป็นเด็กผู้ชาย พีคก็ยัง ถือว่าพูดได้เร็ว แม่ดีใจ พีคจะได้บอกความรู้สึกความต้องการของพีคให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น พีคลูกแม่เก่งจริงๆครับ

มุมการกุศล : Charity area

Contact Webmaster

maeaom@hotmail.com