ให้ความรู้เกี่ยวกับลูกสำหรับพ่อแม่

กรุณาสนับสนุนสปอนเซอร์ของเรา

- เครื่องปรับอากาศ

- ขับรถตอนกลางคืน

Read your mails

Emails เดือนสิงหาคม 00

To: maeaom@hotmail.com
Date: Tue, 29 Aug 2000 06:20:07 GMT

สวัสดีค่ะคุณแม่อ้อม!

ขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับการบอกเล่าถึงเรื่องสถานที่ออกกำลังกาย สำหรับเด็กเล็ก ถ้ายังไงดิฉันจะลองพาลูกชายไปเล่นที่นี่ดูนะค่ะ เผื่อเค้าชอบจะได้พาไปบ่อยๆ และเห็นว่าจะเป็นการช่วยส่งเสริม พัฒนาการสำหรับเด็กๆด้วย ดีจังเลยนะค่ะ

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วที่ดิฉันได้คุยกับเพื่อนสามี เค้าเล่าให้ฟังว่าลูกชาย อายุ 14 เดือนสะดุดขาแม่ตัวเองล้มลงหัวกระแทกพื้นซีเมนต์ด้าน หลัง ทำเอาเพื่อนสามีที่เป็นแม่ไม่สบายใจเป็นอันมาก พี่คนนั้น เล่าให้ฟังว่าถ้าเด็กต่ำกว่าหนึ่งขวบล้มไปจะไม่เป็นอะไรมากเท่า เด็กที่อายุเกิน 18 เดือนเพราะช่วงนี้สมองเด็กจะปิดสนิท แต่ยังไง เค้าก็จะลองดูอาการก่อนหนึ่งอาทิตย์

เพื่อนดิฉันเองก็เคยทำน้องตกจากรถเข็นเด็กเมื่ออายุประมาณ 8-9 เดือนจนต้องรีบพาไปส่งโรงพยาบาลเพราะเด็กร้องไม่หยุด คุณหมอต้อง X-Ray และให้ยามาทาน ดิฉันจึงได้รับความรู้เพิ่ม เติมมาว่าถ้าเด็กเกิดล้มตกพื้นหรือเป็นอะไรไปต้องสังเกตว่าเด็ก เค้าร้องหรือไม่ ถ้าเงียบๆจะแสดงว่าอยู่ในขั้นอันตรายเลยทีเดียว

แม่น้องฟิล

From: Parnpen Viriyavejakul
To: Mae Aom
Subject: Peak's story
Date: Thu, 24 Aug 2000 11:14:54 +0700

Hi,
Peak had a very happy birthday on his 11 th month yesterday. I will send you the story by tomorrow. Here is Peak's story on พ่อสอนพีค ตอนที่ 2.

I find farsai's stories very interesting. She writes very well and her experience abroad is very informative.

Peak's mom

**Thank you for your lovely stories and your compliments to Mae Far Sai. I am sure this will put a smile on her face when she reads this. Thank you for everything, Peak's Mom.

Mae aom

From: tume
To: maeaom@hotmail.com
Subject: สวัสดีค่ะ Date: Mon, 21 Aug 2000 10:20:10 -0400

สวัสดีค่ะ คุณแม่อ้อม

คุณหนูไม่สบายอีกแล้วหรือคะ หวังว่าคงจะหายในเร็ววันนะคะ ไปตลาดน้ำ ดำเนินสะดวกหรือเปล่าคะ ดิฉันก็นึกอยากจะไปเที่ยวอยู่เหมือนกัน แต่ยังหาโอกาสไม่ได้สักที ได้ยินเสียงร่ำลือ มานาน ว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ที่น่าจะไปเยือนอีกแห่งหนึ่ง แต่ไม่แน่ใจว่าจะ เหมาะกับคนมีลูกเล็กๆหรือเปล่า เพราะไปไหนต้องหอบหิ้วกันไปด้วยแน่นอน กลัวลูกร้อนค่ะ ว่าจะไปค้างสักคืน จะได้ไม่ฉุกละหุก ในการเดินทาง ลูกจะ ได้ไม่เหนื่อยจนเกินไปด้วย ก็ไม่ทราบว่าจะมีโรงแรมดีๆที่ราคาย่อมเยาให้ พักหรือเปล่า แต่ยังไงก็จะไปแน่นอนในเร็วๆนี้

เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วพาลูกไปเยี่ยมคุณตาคุณยาย เดินทางค่อนข้างลำบาก (หกเจ็ดร้อยกว่ากิโล) เพราะคุณหนูไม่ยอมนั่งคาร์ซิทเลยตลอดทาง แรกๆก็ยอมนั่ง พอไปได้ไม่เท่าไหร่ หนูร้องลั่นเลยค่ะ ยังไงก็ไม่ยอม จะนั่งตักแม่ท่าเดียว ทราบ ถึงอันตรายดีค่ะ ลองจอดรถข้างทาง ให้หนูอารมณ์ดีขึ้น พอกลับเข้ามาในรถใหม่ ก็ร้องไม่ยอมนั่งอยู่เหมือนเดิม อ่อนใจ ดีที่ไม่เป็นไข้เป็นหวัดกลับมา จากการเดิน ทางไกลในครั้งนั้น เอาใจช่วยให้คุณหนูลูกสาวคุณแม่อ้อมหายไข้เร็วๆนะคะ ไม่ได้เขียนมาคุยด้วยบ่อยๆ แต่ติดตามข่าวคราวจากเว็บไซท์เสมอค่ะ

คุณแม่น้องเจนนี่

สวัสดีค่ะคุณแม่น้องเจนนี่

ตลาดน้ำที่ว่าคือตลาดน้ำดอนหวายค่ะ อยู่ทางไปนครปฐม พอดีไปวันที่ 12 สค. คนแน่นมาก แดดร้อนมาก คุณพ่อไม่ยอมให้ลูกสาวลงจากรถค่ะ เพราะแค่แม่ลงไปสำรวจก็แทบจะเดินไม่ได้อยู่แล้ว พอซื้อของกินเสร็จก็รีบกลับเลยค่ะ ลูกสาวนั่งคาร์ซีทตลอดทาง คงเมื่อยเหมือน กันแต่ได้ลงมาเดินยืดเส้นยืดสายนิดหน่อยตอนขากลับ ระหว่างแวะบ้านน้องสาว (แต่ยังสร้างไม่เสร็จ เข้าบ้านไม่ได้) เวลานั่งคาร์ซีทแรกๆ ลูกดิฉันก็ร้องค่ะ ไม่ยอมนั่งจะให้อุ้มท่าเดียว ก็ต้องใจแข็งกันล่ะค่ะ ร้องก็ร้องไป เพราะถ้าดิฉันอุ้มออกมา เค้าจะไม่มีทางกลับไปนั่งอีก และรู้ว่าครั้งต่อไปก็ ใช้วิธีร้อง เราก็ต้องยอมใจอ่อนอุ้มออกมาก็เลยต้องหัดให้นั่งทุกครั้งที่ขับรถ ออกจากบ้าน ไม่ว่าจะใกล้ไกลแค่ไหน นับตั้งแต่วันแรกที่เอาลูกออกจากรพ. ลูกก็เลยชินว่าที่นี่คือที่นั่งของลูกในรถ มีบางวันนะคะ ดิฉันไปส่งลูกที่รร.ลูก นั่งคาร์ซีท แต่พอขากลับเป็นคุณพ่อไปรับกลับ ดิฉันก็ต้องปลดคาร์ซีทออก หลังจากลูกลงไปแล้ว เอาคาร์ซีทไปฝากยามของรร. เพื่อใส่รถคันที่รับกลับ - ให้ลูกได้นั่งตอนขากลับบ้าน…แต่ยอมรับค่ะว่ายังไม่เคยให้ลูกนั่งไกลๆ 700 - 800 กม. ไม่รู้ว่าลูกจะยอมนั่งมั้ย…เคยให้นั่งไกลสุดแค่ไปหัวหินน่ะค่ะ แต่กว่าจะออกรถได้ ต้องวางแผนล่วงหน้าเหมือนกันค่ะ คือเลือกเวลาออก เดินทางที่ลูกพร้อม ไม่ใช่เราพร้อม… คือให้ลูกทานให้เรียบร้อย อิ่ม เล่นกับ ลูกสักพักจนลูกพอใจ แล้วอุ้มขึ้นรถ นั่งเล่น เอนเทอร์เทนลูก จนลูกท่าทาง จะเบื่อเราแล้ว ก็ให้กินนม กะว่าพอกินนม ลูกก็น่าจะหลับ อะไรแบบนี้ล่ะค่ะ ก็ไปได้ไกลพอสมควร สูตรนี้…ที่สำคัญ หัดตั้งแต่ลูกยังไม่รู้เรื่องค่ะ ดีที่สุด เรียกว่าเกิดมาก็นั่งคาร์ซีทไปตลอดทุกครั้ง เค้าก็นึกว่านี่คือที่นั่งของเค้าไปเอง… ใครมีเทคนิคหลอกล่อให้ลูกนั่งได้สำเร็จ เขียนมาบอกกันมั่งสิคะ… ขอให้เที่ยวให้สนุกนะคะ และขอบคุณมากค่ะที่ติดตามด้วยดีเสมอมา (ออกจะ formal ไปมั้ยคะ)ว่างๆ ก็ส่งข่าวมาอีกนะคะ เที่ยวสนุกแค่ไหน อย่าลืมเล่าให้ฟังบ้าง มีหลายคนคอยฟังอยู่ ถ้าดี จะได้ตามไปเที่ยวกันมั่งน่ะสิคะ…

แม่อ้อม

From: "Pat" pnidhi_u_tai@hotmail.com
To: "Mae Aom" maeaom@hotmail.com
Subject: Read you mails Date: Sat, 19 Aug 2000 23:53:16 +0700

แหม ! ขอแจมอีกแล้วค่ะ

พ่อน้องนุ่นเจ้าขา ขอบคุณที่แนะนำ web ใหม่นะคะ เดี๋ยวจะลองเข้าไปดู เรื่องผลจากการฉีดวัคซีนที่ว่าเนี่ย กบก็ไม่ทราบเหมือนกัน ลูกสาวไม่เป็นไร เลยทุกครั้ง หลังการฉีดวัคซีน บางชนิดที่ว่าอาจทำให้ตัวร้อน แต่แม่จอมอึด ของกบก็ไม่มีอาการ เฮ้อ โชคดีไป ว่าแล้วขอเคาะมะเหงกก่อนนะคะแต่อยาก ต่ออีกนิด ไม่ใช่เรื่องแป้งค่ะเอ ก็เกี่ยวนิดหน่อย คือทราบได้ยังไงคะ ว่าลูก สบายตัว กบว่าบางที่เราผู้เป็นพ่อแม่เนี่ย ชอบคิดแทนลูกนะคะ ก็เพราะ ความรักนั่นเอง ซึ่งบางครั้งถูกบ้างผิดบ้าง กบเคยค่ะ กลัวลูกร้อนให้ใส่เสื้อ บางกลัวลูกหนาวห่มทั้งผ้าทั้งที่เสื้อก็หนาแล้วพอเลี้ยงไปเลี้ยงมาก็ได้ทราบว่า บางครั้งเราคิดไปเองเช่นเนื้อตัวลูกเนี่ยจะเปลี่ยนเร็วเดี๋ยวอุ่น เดี๋ยวเย็นตาม อุณหภูมิห้องไม่ได้แปลว่าเค้าหนาวหรือร้อน ยากนะคะแต่ถ้าทาแป้งแล้วน้อง นุ่นยิ้มแย้มแจ่มใส ก็ทาเถอะค่ะ แต่อย่ามากเกินไป จนไม่ได้กลิ่นน้องนุ่นตัวจริงนะคะ

ถึงคุณวิ โถ! จะลูกสาวหรือลูกชายก็ลูกเรานะคะ กบเองตอนนี้ท้องคนที่สอง ผลตรวจ ก็ยืนยันว่าเป็นลูกสาวอีกค่ะ กบเองไม่เคยคาดหวังเรื่องเพศเลยขอแค่ให้เค้า เกิดมาสมบูรณ์ แข็งแรงเป็นคนดี แค่นี้ก็สุดปรารถนาแล้วค่ะ คุณวิอย่ากังวล นะคะใครจะคิดหรือมีปฏิกิริยายังไงก็ช่างเขาสำคัญที่เราคนเป็นแม่ต้องให้ ความรักกับลูกอย่างเต็มที่ค่ะอย่าปล่อยให้สิ่งที่คนอื่นคาดหวังมามีอิทธิพลกับ ความผูกพันที่ดีงามของคุณวิกับสาวน้อยคนใหม่นี้นะคะถ้าเค้ารู้ว่าแม่ของเค้า ถึงขนาดต้อง ทำใจ" แล้วล่ะก็ เค้าคงเสียใจมากเลย กบขอให้ลูกสาวคุณวิ เป็นสาวน้อยที่สมบูรณ์ แข็งแรงค่ะ

กบ

***ขอบคุณค่ะที่ช่วยแจม ทำให้มีรสชาติขึ้นเยอะค่ะ เป็นอีกแง่มุมหนึ่งนะคะ ที่มีประโยชน์ และเป็นความปรารถนาดีของคุณกบ

แม่อ้อม***

From: "Kamonwan S." kamonwan@opal.dmr.go.th
To: "Mae Aom"
Subject: Re: Hello! Date: Thu, 17 Aug 2000 15:54:53 +0700
สวัสดีค่ะ

ขณะที่ดิฉันกำลังเขียนเมล์ถึงคุณแม่อ้อมอยู่นั้น โปรแกรมก็ไม่ทำงานไปเฉย ๆ ทำให้ต้องใช้ไม้ตาย คือ Ctrl+Alt+Del > > End task แล้วพอเปิดโปรแกรมขึ้นมา ใหม่ ก็พบว่ามีเมล์จากคุณแม่อ้อมเข้ามาพอดี ก็เลยต้องพิมพ์ใหม่หมดในทันที เดี๋ยวลืมค่ะ เขียนยาวซะด้วยสิ

ดิฉันจะเริ่มลาคลอดตั้งแต่วันจันทร์หน้าเป็นต้นไปค่ะ เพราะคุณหมอสูติของดิฉัน จะกลับมาวันพฤหัส ก็คาดว่าคงจะคลอดประมาณนั้นแหละค่ะ นอกเสียจากเกิด เจ็บท้องเสียก่อนตอนไหน ก็คลอดได้เลย แล้วก็ตั้งใจจะลาคลอดไปจนถึงสิ้น เดือนเมษายนปีหน้าค่ะ แล้วค่อยกลับมาทำงาน จริง ๆ สามารถลาได้ถึงสิ้นเดือน สิงหาโน่นแน่ะค่ะ แต่เกรงว่าจะนานเกินไปเลยขอแค่เมษาก็พอ ทว่าสามีสิคะ อยากจะให้เราลายาวไปเลย จริง ๆ ยุให้ลาออกเลยด้วยซ้ำ เฮ้อ ...คงได้กิน เกลือกันบ้างล่ะคราวนี้

นี่ก็เป็นห่วงอยู่ค่ะเกรงว่าคุณแม่อ้อมจะลืมกันไปเสียก่อน เพราะหายไปนานมาก ส่วนของรางวัลจากคุณแม่อ้อมที่แสนจะใจดี ถ้ายังไม่ได้ส่งมาก็คงต้องขอเปลี่ยน ที่อยู่มาเป็นที่ทำงานของสามีดีกว่าค่ะ ส่งมาที่บ้านก็เกรงว่าจะไม่มีคนอยู่ ส่งไปบ้าน ที่ต่างจังหวัดก็จะเสียค่าส่งแพงไปโดยใช่เหตุเนอะ แล้วถ้าได้รูปเจ้าตัวเล็กเมื่อ ไหร่ก็จะให้สามีสแกนรูปส่งไปลง annoucement ด้วยค่ะ จริง ๆ แล้วยังมีเรื่อง ที่อยากเล่าสู่กันฟังอีกเยอะเชียวค่ะ เช่นเว็บไซต์ที่น่าสนใจ แล้วก็ยังประสบการณ์ที่ ควรระวังสำหรับเด็กเล็กทั้งหลายที่เพิ่งเจอมาก็หลายเรื่องเชียวค่ะ แล้วตอนนี้เว็บ เพจของกองก็เกิดมีปัญหาต้องรื้อมาทำใหม่ขึ้นมาอีก แต่ดิฉันก็ต้องลาคลอดแล้ว ทำไมต้องมาวุ่นวายเอาตอนนี้ด้วยก็ไม่รู้ นี่ก็ยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีเลยค่ะ พี่ข้าง ๆ แซวมาว่าจะส่ง computer notebook ไปให้ด้วยแน่ะ ส่วนน้องที่ดูแล เรื่องเว็บอีกคนก็ยังอยู่ในระหว่างลาคลอดเหมือนกันแถมยังลาต่ออี กสามเดือน ตอนนี้ก็เลยอลหม่านไปหมด เพราะบังเอิญจริงจริ๊งที่คนทำเว็บสองคนต้องมา ท้องพร้อมกัน แถมยังมาลายาวเหมือนกันอีก ทำให้หัวหน้าต้องเกาหัวจนหงอก ไปเป็นแถบ ๆ เพราะคนท้อง เห็นแกเปรย ๆ ว่าคราวหลังเวลารับเด็กใหม่ต้อง ถามให้ดี ๆ ว่าเป็นหมันหรือเปล่า หรือไม่ก็เลือกที่โสดชัวร์เป็นต้น หันไปดูอีก ทีตอนนี้ผมแกยุ่งไปหมดแล้วล่ะค่ะ...ฮ่า ๆ

ก่อนจบก็ขอแนะนำ www.everykid.com เป็นเว็บไซต์ของไทยเรานี่แหละค่ะมีเรื่องราว และกิจกรรมต่าง ๆ มากมายที่น่าสนใจทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ที่สำคัญคือมีเรื่องราวของเขา ดินวนาด้วย ลองพาคุณลูกทั้งหลายไปเที่ยวชมสวนสัตว์เมืองไทยทางอินเตอร์เน็ต พร้อมความรู้อันห ลากหลายได้ค่ะ

สุดท้ายนี้ก็ขอให้ทุกครอบครัวมีความสุข ความอบอุ่นกันถ้วนหน้านะคะ หวังว่ากลับ มาอีกครั้ง thaiparent.com จะเติบโตเต็มที่ มีสมาชิกมากมายก่ายกอง แล้วอย่า ลืมสมาชิกเก่า ๆ นะคะ

แม่มานีค่ะ

***ทุกคนที่เป็นเพื่อสมาชิกที่นี่ก็ส่งใจไปช่วยลุ้นคุณแม่มานี ด้วยนะคะ ให้คลอดสะดวกสบาย และมีสุขภาพแข็งแรง ปลอดภัยทั้งคุณแม่และ หนูน้อยมีนาค่ะ และหวังว่าคุณพ่อคงจะส่งข่าวดีมาแจ้งให้ทราบกันในไม่ช้านะคะ

แม่อ้อม***

From: "sasi" sasi443@lemononline.com
To: maeaom@hotmail.com
Subject: วิได้ลูกสาวค่ะ Date: Tue, 08 Aug 2000 08:22:53 +0700

สวัสดีค่ะ คุณอ้อม
เนี่ยไปซาวด์มาแล้ว ได้ลูกสาวแหละ ผิดหวังไปตามๆกัน เนียคือ ข้อเสียของการรู้ก่อน แต่ข้อดีคือ การเตรียมตัวต้อนรับ และ ทำใจกับเด็ก ส่วนตัววิเอง รู้สึก แย่กับอาการ ของคนรอบข้างค่ะ ไม่นึกว่า จะ ฟีเวอร์ผู้ชายกันขนาดนี้ แต่ไม่เป็นไร ก็ให้กำลังใจ ตัวเอง ว่า อีก ตั้ง 2 คน แน่ะ แต่คิดว่า อีก 2 คน คงต้องไปคัดเชื้อแล้วแหละค่ะ ว่าแต่คุณอ้อมมี หมอ แนะนำมั้ยคะ ก็ส่งข่าวแค่นี้ก่อนนะคะ ลูกสาวก็ลูกสาว น่ารักดี อ้อ วิ ตั้งชื่อลูกว่า ซูกิ ค่ะ อ่านเรื่องรักโรแมนติก น่ารักดีค่ะ คุณอ้อม มีลูกกี่คนแล้วคะ
วิ ค่ะ

10/8/43
สวัสดีค่ะ พี่อ้อม วิอ่านเมล์พี่อ้อม รู้สึกดีใจ และก็มีกำลังใจขึ้นมากเลยค่ะ ก็ตั้งใจว่าจะเลี้ยง เค้าให้ดีที่สุด และก็สัญญากับตัวเองว่าจะรักเค้าให้มากๆค่ะ กำลังใจดีขึ้นมาเยอะเลย วิเองก็เห็นด้วยกับข้อดี ของการมีลูกสาว เหมือนวิตอนนี้ที่แต่งออกมาแล้ว ก็ยังรักและ คอยดูแลแม่เหมือนเดิม วิเองก็ได้กำลังใจจากแม่ด้วย เหมือนที่พี่อ้อมบอกเลยค่ะ แล้ววิคลอดวิจะส่งรูป ซูกิไปให้ดูนะคะ ขอบคุณพี่อ้อมจริงๆค่ะ
วิ

To: "Mae Aom" maeaom@hotmail.com
Subject: เรื่องแป้ง
Date: Thu, 10 Aug 2000 21:55:45 +0700

สวัสดีครับ แม่อ้อม
ขอบคุณครับสำหรับคำตอบ ผมขออนุญาตคุยเรื่องที่ลูกผมเป็นผื่นต่อนะครับ คือ mail ฉบับที่แล้วผมบอกว่า ก่อนที่ลูกผมจะเป็นผื่น ได้พาไปฉีดวัคซีน หัด หัดเยอรมัน คางทูมมา และก็พอดีเปลี่ยนมาใช้แป้ง Kodomo พอดี ก็เลยไม่แน่ใจว่าผื่นเกิดจาก ผลข้างเคียงจากการฉีดวัคซีน หรือ เพราะแป้งกันแน่

แต่ใน mail ฉบับนั้น ผมเชื่อไปทาง แพ้แป้งมากกว่า เพราะว่าได้ฟังจากคนที่มี ประสบการณ์มาก่อน แต่หลังจากนั้น ผมได้ไปดูใน www.doolaedek.com บอกว่า อาการข้างเคียง จากวัคซีน หัด หัดเยอรมัน คางทูม คือ อาจจะมีผื่นได้หลังจากฉีด วัคซีนแล้ว 5-7 วัน และ ผื่นจะหายไป ใน 1-2 วัน ซึ่งก็เหมือนกับที่เกิดกับน้องนุ่นพอดี ผมก็เลยสรุปไม่ได้ว่าผื่นเกิดจากอันไหนกันแน่ นอกจากจะทดลองให้น้องนุ่น ใช้แป้ง Kodomo อีก ซึ่งผมไม่ทำหรอกครับ เพราะน้องนุ่นใช้แป้งยี่ห้ออื่นได้

สำหรับ web doolaedek นั้น ผมรู้มาจาก นสพ. ไทยรัฐ (daily web) ซึ่งเป็น web ที่ทำโดยทีมงานคุณหมอ ไม่ทราบว่าแม่อ้อมเคยเข้าไปดูหรือยังครับ ผมว่าดีทีเดียวครับ ความคิดเห็นเรื่องแป้งจาก mail ของคุณแม่กบ หรือ แม่อ้อมเอง ที่ว่าเด็กไม่จำเป็นต้อง ใช้แป้ง ผมก็เห็นด้วยครับ แต่ผมก็ ขออนุญาตให้น้องนุ่นใช้ต่อนะครับ เพราะผม เห็นว่ามันมีประโยชน์อยู่บ้าง คือ ทำให้ลูกสบายตัว หรือ ป้องกันการระคายเคืองจากผ้าอ้อมได้
'พ่อน้องนุ่น

To: "Mae Aom"
Date: Tue, 8 Aug 2000 16:03:55 +0700

"แลกเปลี่ยนความเห็นค่ะ - แป้งฝุ่น & ภูมิแพ้"

แม่อ้อมคะ
ไม่ได้ส่งซ้ำค่ะ แต่พอดีเข้าไปอ่าน Read your mail ของคุณพ่อคุณแม่ท่านอื่นๆ กบมีความเห็นในบางเรื่องดังนี้ค่ะ (อย่าหาว่าวุ่นวายเลยนะคะ)

1. เรื่องแป้ง จริงๆ แล้ว เราไม่จำเป็นต้องทาแป้งให้ลูกสุดที่รักของเราเลยนะคะ โถ ผิวเปล่าๆ ของลูกน่ะหอมที่สุดในโลกเชียวนะคะ คุณพ่อน้องนุ่น แต่อาจเป็น เพราะเรากลัวว่าลูกจะตัวเหนอะหนะ หรืออย่างใดอย่างหนึ่ง ทำให้เราใช้แป้ง เคยได้ยินมาเยอะค่ะ ที่ใช้แป้งยี่ห้อที่ว่าแล้วเด็กแพ้ แหม ! จะโดนเค้าฟ้อง ไหมเนี่ย ครีมก็ไม่ต้องใช้หรอกนะคะ ที่บ้านเราเมืองไทย อากาศร้อน ขนาดฟ้าใสย้ายมาอยู่ที่เจนีวา เมืองหนาวๆ ยังไม่ค่อยได้ทาให้เลยค่ะ ถ้าอากาศแห้งมากๆ ก็เลือกแบบที่ใช้กับเด็กเท่านั้น

2. เรื่องแพ้นมอื่นๆ นอกจากนมแม่ คงไม่มีทางตรวจสอบได้ก่อนหรอกค่ะ ว่าลูกเราจะแพ้หรือไม่ ทางที่ดี ให้ลูกทานแต่น้อยๆ ก่อน ถ้าแพ้ ก็จะได้ไม่ รุนแรงอะไร เท่าที่เคยเห็น บางครั้งอาจแพ้อย่างอื่นก็ได้ บางครั้งหมอบ้าน เราก็วิเคราะห์โรคจากข้อมูลที่เราให้นะคะ ถ้าเราบอกว่าเพิ่งเปลี่ยนนม แน่นอนค่ะ ข้อสันนิษฐานของหมอ เจ้านมนั้นตกเป็นจำเลยก่อน สมัยก่อน เวลาไปหาหมอ ๆ ยังใช้ที่ฟังหัวใจตรวจเรานะคะ เคาะโน่น เคาะนี่บ้าง เดี๋ยวนี้ เวลาหมอไม่ค่อยมี จากประสบการณ์ที่ตัวเองไปหาหมอ เลยเหมือน ไปเล่าให้หมอฟังเฉยๆ แล้วหมอก็สั่งยามาให้ ที่ป่วยไข้หายไป ไม่รู้เพราะ ยาหรือเปล่า แต่หายก็พอใจแล้วนะคะ

3. เรื่องไอ เรื่องปอด สำคัญค่ะ ปอดเด็กๆ เป็นสิ่งน่าทะนุถนอมมากที่สุด อย่างหนึ่ง มีเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งมีลูกสาว ไม่ค่อยสบาย ไปหาหมอที่ รพ. มีชื่อ หมอก็บอกว่าเป็นภูมิแพ้ แต่ไม่รู้ว่าแพ้อะไร จะตรวจก็คงยัง ไม่ได้ เด็กยังเล็กนัก เพิ่ง 7-8 เดือน ก็ไอโขลกๆ ไปเป็นอาทิตย์ ต้องกินยา ฉีดยา สารพัด สงสารเด็กนะคะ

ที่จริง จากที่อ่านหนังสือ คุยกับหมอ (ที่เราเชื่อใจ) และข้อมูลที่สะสมจากผู้ใหญ่ เพื่อนฝูงทั้งหลายแหล่ ประมวลได้ว่า เด็กไม่ควรทานยาใดๆ ถ้าไม่จำเป็นถึง ที่สุด ก็ไม่ใช่ว่าเป็นเองหายเองนะคะ แต่บางครั้งเด็กจะ recover ได้เอง หรือเราพ่อแม่นี่ก็พอบรรเทาอาการได้บ้าง เช่น ถ้ารู้สึกว่าลูกฟึดฟัด ทำท่าคัดจมูก เราก็หยดยูคาลิบตัสให้ลูกซัก 2 -3 หยด จะช่วยลูกได้ค่ะ หายใจคล่องขึ้น รวมทั้งให้ทานผลไม้เสริมเข้าไป หวัดที่คอยอยู่ก็ต้อง ล่าถอยล่ะค่ะ เด็กเล็กยังมีภูมิคุ้มกันนะคะ ป้องกันหรือรักษาแต่เนิ่นๆ ช่วยลูกได้ค่ะ
แหม ! เห็นใจพวกเราชาวพ่อแม่นะคะ ดีน้าที่มีแม่อ้อมเปิดเวทีให้แลกเปลี่ยน พูดคุยกัน ไม่งั้น แย่เลยค่ะ
กบเอง

From: "sasi"
To: maeaom@hotmail.com
Subject: ขอบคุณค่ะ คำตอบ
Date: Fri, 04 Aug 2000 18:05:37 +0700

4/8/43
หวัดดีค่ะ สงสัย ต้องเรียกพี่อ้อม แล้วล่ะ ขอบคุณค่ะ สำหรับคำตอบ
พี่อ้อม ทำงานอะไรคะ ฟังแล้วเหมือน ทำงาน ประจำ แล้วมีเว็บเป็นงานอดิเรก แถมมีลูกต้องเลี้ยงอีก แล้วยังต้องหาเรื่องมาลงเว็บอีก อย่าลืมนะคะ ว่า เวลา มีแค่ 24 ชม.ต่อวัน ชอบเวลา ที่พี่เอาเรื่องต่างๆมาลง เปลี่ยนแต่ละวัน ถ้าว่างพี่ก็เมล์มาคุย นะคะ แต่ ว่า มองหาเวลาว่างพี่ไม่เห็นเลย นะคะ
ศศิวิมล

***สวัสดีค่ะ
แฮ่ะ แฮ่ะ เรียก "พี่" เลยนะคะ ก็ได้ค่ะ ยอมรับตามวัยค่ะ... ตอนนี้ทำงานประจำที่บริษัทการเงินค่ะ (ตำแหน่งเล็กๆ นะคะ) มีเวปเป็นงานอดิเรก ใช่เลยค่ะ มีลูกต้องเลี้ยงอีก โอ้โฮ ใช่อีกแล้วค่ะ ทั้งหมดนี้คือ...ความสุขเลยล่ะค่ะ เพราะว่ารักงานที่ทำประจำวัน (เพราะเป็นแหล่งหาเลี้ยงชีพ อิอิ) รักเวปเพราะเป็นงานอดิเรกที่เรารัก (เนื่องจากชอบอ่านและชอบเขียน และชอบเม้าท์และชอบฟังคนอื่นเม้าท์) ข้อสุดท้ายมีลูกที่รักสุดหัวใจ และเลี้ยงเองด้วย (นอกเหนือจากเวลาทำงานประจำวัน) นำมารวมกันก็เกิดเป็นเวปนี้ขึ้นมา...24 ชั่วโมง คือชั่วโมงแห่งความสุขทั้งน้านนนนเลย และแถมด้วยหนึ่งข้อว่า...ถึงไม่ว่าง พี่ก็เมล์ไปคุยด้วยได้เสมอเลยจ้ะ.... พี่อ้อม

To: "Mae Aom" maeaom@hotmail.com
Date: Thu, 3 Aug 2000 23:40:00 +0700

สวัสดีครับ แม่อ้อม
ผมได้รับของรางวัลแล้วครับ ขอบคุณมากครับ แล้วผมจะเก็บไว้อ่านให้ลูกฟังครับ เรื่อง THE LITTLE MERMAID นี้ บ้านผมก็มี video ที่แม่น้องนุ่น เค้าซื้อเก็บไว้ 1 ในหลายๆ เรื่อง เค้าบอกว่าซื้อเก็บไว้ให้ลูกดูน่ะครับ เรื่องงานของผมช่วงนี้ก็ยุ่ง จริงๆ ครับ ความจริงมันยุ่งมาตลอดเลยครับ

วันนี้ตอนเช้ารถเกิดเสีย บน Tollway ครับ วิ่งๆ อยู่เกิดดับไปเฉยๆ ปรากฏว่าสาย พานราวลิ้นของเครื่องยนต์ขาดครับ เลยต้องลากเข้าอู่ อู่บอกว่า valve คด ต้อง เปลี่ยน ตอนเย็นไปรับรถ เสียค่าซ่อมไป 6,200.- ไม่ทราบแม่อ้อมเคยมีประสบการณ์ แบบนี้บ้างมั้ยครับ แต่ผมเคยเกิดเรื่องทำนอง นี้หลายครั้งครับ แต่ไม่เกิดติดๆ กันหรอกครับ ไม่งั้นคงแย่แน่

ผมขอเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับลูกดีกว่า คือ เมื่ออาทิตย์ก่อน ผมพาน้องนุ่น ไปฉีดวัคซีนป้องกัน หัด หัดเยอรมัน คางทูม หลังจากนั้น 2-3 วัน น้องนุ่นเกิด มีผื่นแดงขึ้นตามตัว ตอนแรกผมสงสัยว่าเป็น effect จากวัคซีนหรือเปล่า แต่มีคนบอกว่าแพ้แป้ง น้องนุ่นใช้หลายยี่ห้อครับ เพราะมีคนให้มาตอนแรกเกิดหลาย กระป๋องครับ ที่ผ่านมาใช้ BABY MILD, CARE ก็ไม่เป็นไร แต่พอใช้ KODOMO ก็เกิดอาการ เลยลองหยุดใช้ กลับไปใช้ BABY MILD กับ CARE ปรากฏว่าผื่นจาง และค่อยๆ หายไปใน 2-3 วันครับ ก็แปลกดีนะครับ แป้งเด็กเหมือนกันแต่แพ้ที่ยี่ห้อ ผมได้ยินมาว่ามีเด็กคนอื่นแพ้แป้งเหมือนกัน แต่แพ้ยี่ห้ออื่น ไม่ทราบลูกๆ ของแม่อ้อม เคยแพ้แป้งบ้างหรือเปล่าครับ

สุดท้ายนี้ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยจงบันดาลให้แม่อ้อมและครอบครัวมีความสุขมากๆ ครับ
'พ่อน้องนุ่น

***สวัสดีค่ะคุณพ่อน้องนุ่น
โอ็โฮเสียค่าซ่อมรถตั้งเยอะนะคะ ดิฉันยังไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้เลยค่ะ (เดี๋ยวค่ะ ต้องหันไปเคาะโต๊ะไม้ 3 ครั้งก่อน) เคยแต่ลุ้นว่าน้ำมันจะหมดบนทางด่วนรึเปล่า เพราะขึ้นทางด่วนแจ้งวัฒนะเป็นประจำค่ะ ออกจากปากทางเข้าบ้านก็ขึ้นทางด่วนเลย พอลงทางด่วนก็ตรงเข้าบ้านอีก เลยหาปั๊มเติมยาก นอกจากต้องตั้งใจขับไปเติม บางวันก็ผลัดวันประกันพรุ่ง ก็ไปลุ้นเอาแบบนี้ล่ะค่ะ ว่าจะเลิกนิสัยนี้แล้วค่ะ เสียวไส้ ต้องเดินบนทางด่วนคนเดียว...อ้อ แต่เคยแบตฯ หมดค่ะ แต่ว่าเป็นที่บ้าน ตื่นเช้ามาจะไปทำงาน ปรากฏรถสตาร์ทไม่ได้ เพราะว่าแบตฯ หมด กับอีกครั้งกุญแจล็อคเกียร์เสีย ไขกุญแจไม่ได้ แต่เป็นตอน อยู่ที่บ้านทุกครั้ง ก็เลยรอดตัวไปค่ะ...

เรื่องแพ้แป้งนะคะ ลูกสาวคนโตเคยใช้ แล้วแพ้เหมือนกัน คุณปู่เป็นคุณหมอเลย เลิกให้ใช้ พอมาคนที่สอง ไม่ได้ทาแป้งให้ลูกตั้งแต่แรกเกิดแล้วค่ะ (แกไม่รู้จักแป้งค่ะ) แต่ตอนนี้เริ่มทาโลชั่นนิ๊ดหน่อย แบบไฮโปอัลเลอจิค เพราะผิวแกแห้ง และคันอยู่เรื่อย (คุณหมอของลูกแนะนำ) ส่วนแป้งเด็กของลูก เก๊าะถูกคุณแม่จิ๊กเอามาใช้เองหมดเลยค่ะ ไม่ต้องซื้อ (ของขวัญตอนลูกเกิดเหมือนกันค่ะ)
แม่อ้อม

From: "orathai w"
To: maeaom@hotmail.com
Subject: hi Date: Thu, 03 Aug 2000 11:44:46 ICT

Hi
How are you doing? Fine I hope. My baby and I doing just fine.
Thank you for the information of the international schools. But the problem is that there are something wrong with my computer (internet modem) so I couldn't look it up again. Right now I am using at the internet cafe and they do not have a printer. So if you're kindly please attach the file and send it to my email. Thank you very much.

***Aha K.Orathai Long time no mail? - Now I knew the reason. I'm fine and thanks for asking. I'll attach a file of int'l schools for you but you'll need a printer as well - just wonder how you're going to print that out. I can print it out and post to you, if you'd like - I don't mind at all. Just let me know. Talk to you again later. Hope your computer can be connected soon. Miss ya....
Mae Aom

From: "Kamonwan S."
To: maeaom@hotmail.com
Subject: ฝากถึงคุณอ้อย
Date: Mon, 31 Jul 2000 10:45:07 +0700

สวัสดีค่ะ
ได้เข้าไปอ่านเมล์ของคุณอ้อย แล้วโรคขี้กังวลก็เกิดกำเริบขึ้นมาเลยค่ะ รู้สึกโชคดีที่ลูกคนแรกได้ผ่านช่วงดังกล่าวเหล่านั้นไปด้วยดีไม่เคยแพ้อาหารอะไรเลย แต่ลูกคนที่กำลังจะออกมาในเร็ววันนี้สิคะไม่รู้จะผ่านไปได้ด้วยดีหรือเปล่า เรื่องของการแพ้นมวัวหรือนมถั่วเหลืองเนี่ย ไม่มีวิธีที่จะตรวจสอบหรือป้องกันก่อนบ้างหรือคะ นอกจากจะลองให้เขาทานแล้วค่อยมาตามแก้กันภายหลังอย่างนี้ ทำให้แย่ทั้งพ่อแม่ลูกเลยทีเดียว แล้วพอจะอธิบายเพิ่มเติมได้ไหมคะว่าลักษณะผื่นอันเนื่องมาจากการแพ้นม หรืออาหารนั้นเป็นอย่างไร แตกต่างจากผื่นคันปกติอย่างไร เพราะเราจะได้ระวังได้ถูกน่ะค่ะ ที่ต้องถามเพราะดิฉันต้องเลี้ยงลูกที่ต่างจังหวัด ซึ่งห่างไกลความเจริญทางการแพทย์มาก โดยเฉพาะคุณหมอที่ชำนาญด้านเด็กโดยเฉพาะนี่แทบไม่มีเลย ต้องเดินทางไปไกลมากแต่ก็ยังไม่อาจมั่นใจได้เพียงพอ ดังนั้นการหาความรู้ไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้จึงเป็นวิธีที่ดีที่สุดล่ะค่ะ ต้องขอขอบคุณคุณอ้อย ขอบคุณแม่อ้อมและคุณแม่ทุกท่านที่ได้ให้ความรู้และคำแนะนำกันมาจริง ๆ ค่ะ แม่มานี

***เรื่องนี้คงต้องศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม และปรึกษาคุณหมอผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง กันล่ะค่ะ ลูกดิฉันไม่แพ้นมวัว เพราะทานนมแม่กัน แต่หลังขวบก็ทานนมวัว แต่ไม่แพ้ (คงเพราะระบบต่างๆ ในร่างกายเริ่มปรับตัวได้) ส่วนลูกเพื่อนๆ บางคน ที่ยังเล็กๆ อยู่ก็แพ้นมวัวเหมือนกันค่ะ...เดี๋ยวนี้เด็กๆ แพ้กันเยอะค่ะ ไม่จำเป็นต้องนมนะคะ หมายถึงแพ้อากาศบ้าง แพ้ฝุ่นละออง แพ้โน่นแพ้นี่ บางคนรักษายังไงก็ไม่หายขาด บางคนโตขึ้นก็หาย คุณแม่มานีหนีกรุงเทพไปเลี้ยงลูกอยู่ต่างจังหวัด อากาศน่าจะสบาย ให้นมแม่ไปเลยค่ะ...ดูดนมแม่กันทั้งวัน รับรองนมแม่มาเยอะ พอเลี้ยงลูกได้สบายโดยไม่ต้องพึ่งนมขวด...ถ้าพูดกันตามตรง นมคนก็เหมาะกับคน ถูกต้องแล้วค่ะ ส่วนนมวัวชื่อก็บอกอยู่แล้ว เด็กบางคนถึงแพ้ไงคะ...
แม่อ้อม

From: Bongkoch Chulikavit
To: maeaom@hotmail.com
Subject: Mobile phone Date: Mon, 31 Jul 2000 08:49:19 +0700

Hi. It's me...after you received this message, please take it as serious story..okay...!!! The next time you visit someone in the hospital, do look out for signs that say, "NO PHONES ALLOWED". You might not realise what unfortunate things can happen to your negligence. Be compassionate on other lives. This story was told by one Houseman in a local hospital. One day, a 4 year-old girl was admitted due to leg fracture. As it was an open fracture, she had to undergo an operation to stitch the protruding bone back in place. Though it was quite a minor operation, still she was hooked onto a life support system, as it's somehow part of the process. The doctors had to input some data prior to the operation to suite different conditions.

Thereafter, the operation proceeded. Half way through the process, the life support system suddenly went dead. The culprit :some idiot was using his/her handphone outside the Operation Theatre. And the frequency had affected the system. They tried to track the fellow but to no avail. The little girl, young and innocent as she was, died soon after. Sad to say, she was the only child, and her mother could never be able to conceive again! Message : Be compassionate ! Do not use your handphone at any hospital or places where you're told not to use it. You might not be caught in the act, but you might have killed someone without knowing! Please pass this on to as many people as possible, as many are just not aware of the seriousness it can cause ! nor endorsed by it.

สวัสดีค่ะ แม่อ้อม
เหน่งได้รับข้อความนี้จากเพื่อน เห็นว่าน่าสนใจเลย copy มาให้อ่านต่อค่ะ เผื่อแม่อ้อมเห็นว่าเป็นประโยชน์ จะ copy ให้อ่านกันต่อใน website น่ะค่ะ อาทิตย์ที่ผ่านไม่สบาย แต่ไม่ได้พักเลย เนื่องจากงานเยอะมาก วันเสาร์-อาทิตย์ก็ กลับไปหาลูก จะไม่ไปก็คิดถึงและสงสารเค้า ก็เลยยังไม่หายและท่าทางจะเป็นเพิ่มขึ้นอีกค่ะ เหน่ง

***สวัสดีค่ะคุณเหน่ง
นี่ก็คุณแม่นักเดินทาง...ทั้งทำงานวันธรรมดา ส่วนเสาร์อาทิตย์ก็มีหน้าที่ต้องเดินทางไป เยี่ยมลูกๆ ไม่ต้องถามเลยนะคะ ว่าเหนื่อยแค่ไหน...เป็นใครๆ ใครก็อยากนอนพัก ให้สบายอยู่กับบ้านทั้งนั้นล่ะค่ะ แต่เพื่อลูก เราก็ต้องไปหา...ด้วยความรัก ความคิดถึง และเพื่อให้จิตใจลูกรู้สึกดีที่เห็นคุณพ่อคุณแม่ไปเยี่ยม "Children will soon forget your presents but they will remember your presence" จำมาจากไหนไม่ทราบนะคะ... แต่เค้าว่าอย่างนี้ค่ะ คุณเหน่งยอมเหนื่อยตอนนี้ แต่ผลที่ได้คุ้มค่านะคะ คุณอาจไม่เห็นตอนนี้ แต่โตขึ้น ลูกคุณจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีจิตใจมั่นคง มีความสุข เพราะเด็กๆ มีความอบอุ่นจากความรักของพ่อแม่ที่มอบให้ตลอดเวลา ทำไปเถอะค่ะ ลูกเค้าจะได้มั่นใจในความรักของเรา...
แม่อ้อม

สวัสดีค่ะ คุณแม่อ้อม
วันนี้มีเรื่องน้องบัดส์มาเล่าให้ฟัง เมื่อวานน้องบัดส์ไม่ค่อยสบาย เริ่มจากอาทิตย์ที่แล้ว แกไอแต่ไม่มาก เราก็พาไปหาคุณหมอ คุณหมอก็ให้ยาแก้ไอ ยาละลายเสมหะ มาทาน บอกว่าไม่เป็นอะไรมาก แต่ไม่ดีขึ้น
วันศุกร์ก็พาไปอีกที คราวนี้ได้ยาแก้อักเสบมาอีกขวด
วันเสาร์ วันอาทิตย์ ก็ยังไม่หาย ไอมากขึ้น แรงขึ้น ไอมีเสมหะ เสียงหายใจดังมาก
วันจันทร์เลยพาไปหาอีกที เปลี่ยนคุณหมอ คุณหมอบอกว่าทำไมปล่อยให้แกไอ มากขนาดนี้ เลยจับแกเอกซเรย์ดูปอด ปรากฏว่าปอดอักเสบ ต้องใช้เครื่องดูด เสมหะ เด็กตัวนิดเดียว 6 เดือนต้องใช้เครื่องดูดเสมหะ ทรมานมากเลยค่ะ พยาบาลเค้าไม่ให้ใครเข้าไปอยู่กับแก สงสารมากที่สุด แกร้องไห้ตลอดเวลา กลับบ้านก็ผวาตลอด

เมื่อคืนนอนหลับก็ร้องทั้งคืน ผวาให้กอดแกทั้งคืน เห็นแล้วสงสารลูกใจแทบขาด ไม่เข้าใจทำไมว่าเราปล่อยให้แกไอ ในเมื่อเราพาแกไปหาหมอตั้งแต่แกเป็น เล็กน้อย ไม่นิ่งนอนใจ พาไปหาอีก แต่ทำไมคุณหมอถึงรักษาแกตั้งแต่เป็นน้อย ๆ ไม่ได้ นะคะ ปล่อยให้แกต้องทรมานมาก

วันนี้เดี๋ยวก็ต้องพาแกไปดูดเสมหะอีก ใจแม่จะขาดจริงๆ หลังจากคราวนี้ท่าทางแกคง จะเป็นเด็กขี้กลัวโรงพยาบาลไปอีกนาน ซึ่งเมื่อก่อนถึงแกจะไม่สบายอย่างไร ก็ยัง อารมณ์ดี ไม่เคยกลัวอะไรเลย แม้จะโดนฉีดยาก็ยังไม่กลัว แต่คราวนี้น้องบัดส์ของ แม่คงฝังใจไปนาน คุณแม่อ้อมมีคุณหมอดีๆ ที่เก่งๆ แนะนำให้พาแกไปหามั้ยคะเนี่ย คุณหมอที่ดูแลแกตั้งแต่เกิดไม่ค่อยสนใจแกเท่าไหร่ เหมือนรักษาตามหน้าที่ ไม่ให้ความรู้หรือให้คำปรึกษาที่ดีแก่เราเลยค่ะ กลุ้มใจจัง และจะทำอย่างไร ให้แกลืมความทรงจำเลวร้ายกลับมาเป็นเด็กร่าเริงเหมือนเดิมคะ
สุณี

***คุณสุณีทราบมั้ยคะ
ว่าช่วงที่คุณเขียนเมล์มา ลูกดิฉันก็เป็นหวัด ไอ แบบนี้ อาการเดียวกันเลยค่ะ ยาที่ได้ก็เหมือนกันเลย...จนดิฉันก็ใจไม่ดีเหมือนกันพออ่านเมล์ของคุณ (ทานยามา 2 อาทิตย์แล้วค่ะ แต่ยังไม่หาย ทั้งที่มียาแก้อักเสบด้วย) ดิฉันก็เลย พาลูกไปหาหมออีกที เพื่อความแน่ใจว่าลูกเราไม่เป็นปอดอักเสบไปด้วยอีกคน ปรากฏเจอคุณหมออีกท่าน ก็เปลี่ยนยาให้โดยให้ยาแก้อักเสบแรงขึ้นกว่าเดิม และให้ยาเสริมภูมิแพ้มาอีกขวด แล้วดูว่าภายใน 2-3 วันไม่ดีขึ้น ให้มาหาหมอใหม่ ปรากฏว่าไอน้อยลง พออีกวันก็พาไปหาหมออีกครั้ง (คุณหมอมาเฉพาะวัน) ลูกก็เลิกไอพอดี โชคดีไป ไม่ต้องโดนเอกซเรย์ เห็นคุณหมอเขียนในใบรับรอง แพทย์ว่าเป็น หลอดลมอักเสบ ดิฉันเสียใจด้วยจริงๆ นะคะ ที่ลูกคุณสุณีต้องมีการ ดูดเสมหะ แม่ทุกคนแหละค่ะ ไม่อยากเห็นลูกเจ็บหรือทรมาน ขอเป็นเองดีกว่า...ครั้งต่อไปเราคงสังเกตอาการง่ายขึ้น (เพราะผ่านมาแล้ว)

ดิฉันก็ไม่ได้รู้จักคุณหมอเป็นพิเศษหรอกค่ะ เป็นคุณแม่ที่ทำงานประจำและมีลูกธรรมดา คนนึงเท่านั้นเอง ถึงต้องหาทางติดต่อสื่อสารกันระหว่างพ่อๆ แม่ๆ มาแลกเปลี่ยน ประสบการณ์และข้อมูลกันไงคะ ส่วนลูกที่ผวาหลังจากกลับจากรพ. ก็เพราะแกคงตกใจ และตอนที่มีการดูดเสมหะก็ไม่มีคุณแม่หรือคนรู้จักอยู่ข้างๆ ก็ลองเป็นเราบ้างสิคะ อยู่ดีๆ จับไปทำอะไรก็ไม่รู้ เราก็คงตกใจกลัวเหมือนกัน คงต้องใช้เวลาอยู่กับลูกมากๆ เอาใจ โอ๋แกมากๆ อุ้มแนบอก โอบกอดลูก เล่นกับลูกบ่อยๆ ให้ความมั่นใจว่าลูก อยู่กับแม่นะ ไม่ต้องกลัว...ลูกก็รู้สึกมั่นใจ อบอุ่นขึ้น สักพักแกก็คงลืมน่ะค่ะ...เป็นแม่ ถึงเราจะช่วยลูกไม่ได้ให้หายจากโรค แต่เราก็ให้ความอบอุ่นทางจิตใจได้... ลูกก็รับรู้เองล่ะค่ะ พูดแล้วก็นึกอยากจะไปกอดลูกตัวเองตอนนี้มั่งจัง (เจ้าตัวเล็กหลับปุ๋ยไปแล้วค่ะ ตอนที่ตอบนี่ดึกมากแล้ว)
แม่อ้อม

Date: Thu, 3 Aug 2000 10:22:56 -0000
From: "Supasan Kaewsumran"
To:

สวัสดีค่ะ แม่อ้อม
ได้รับหนังสือนิทานพร้อมกระดาษโน้ตน่ารัก ๆ จากคุณแม่อ้อมแล้วนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ ในครอบครัวพ่อ แม่ ลูก มีความสุขกับของรางวัลกันมาก เพราะตอนที่ร่วมสนุกก็ไม่ได้คิดว่าจะมีรางวัล น้องใยไหมชอบใจการ์ตูนกับหมีพูห์บนกระดาษโน้ตมากค่ะ ขอให้แม่อ้อม คิดกิจกรรมดี ๆ สนุก ๆ ขึ้นมาเรื่อย ๆ นะคะ ยังไงก็เป็นกำลังใจที่ดีให้กับคุณพ่อคุณแม่ที่ยังสาละวนกับ เจ้าตัวเล็กได้มาก ๆ เลยค่ะ ขอบคุณมาก ๆ อีกครั้งค่ะ ถ้ามีโอกาสเดินทางไปภาคใต้ขอต้อนรับสู่กระบี่เมืองน่าอยู่ ผู้คนน่ารักนะคะ
สวัสดีค่ะ
ปิยธิดา (แม่เกด-พ่อติ๊ก-น้องใยไหม)

***แหมดีใจมากเลยค่ะที่ได้ยินว่าชอบของรางวัลที่ส่งไปให้ โอกาสหน้าขอเชิญร่วมสนุกกันใหม่นะคะ ถ้ามีเวลา... และขอบคุณนะคะสำหรับคำเชิญ เมืองกระบี่ยังไม่เคยไปเลยค่ะ แต่ทราบว่ามีหาดสวย ทะเลก็สวยด้วย และผู้คนก็น่ารัก ใครที่ยังไม่เคยไป และกำลังมองหาที่เที่ยว ขอเชิญที่กระบี่เลยค่ะ ส่วนดิฉันคงต้องอีกพักใหญ่ล่ะค่ะ เพราะลูกยังเล็ก ไปไหนไม่ค่อยได้ ทั้งที่อยากเที่ยวมากกกกกกก (ไม่ได้ไปเที่ยวมาเกือบ 2 ปีแล้วค่ะ - ยกเว้นพวกพัทยา, หัวหินนะคะ) แม่อ้อม

หมายเหตุ: ความเห็นทั้งหมดนี้นะคะ เป็นความเห็นส่วนตัวของดิฉัน ซึ่งพูดคุยปรึกษากันตามประสาแม่ๆ เท่านั้น
หากท่านไม่เห็นด้วย หรือมีข้อมูลที่ถูกต้องกว่า กรุณาเขียนมาแย้งและชี้แจงได้เลยค่ะ เพื่อจะได้มีประโยชน์แก่ทุกคนนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ - แม่อ้อม

อ่านเมล์เดือนกรกฎาคม 43 (คลิกที่นี่)
อ่านเมล์เดือน กันยายน 43 คลิกที่นี่
อ่านเมล์เดือนตุลาคม 43 (คลิกที่นี่)
อ่านเมล์เดือน พฤศจิกา-ธันวา 43 คลิกที่นี่
อ่านเมล์เดือน มกราคม 44 คลิกที่นี่

มุมการกุศล : Charity area

visit our sponsor

Contact Webmaster

maeaom@hotmail.com